اختلالات یادگیری برای توصیف ناتوانی در حفظ و تعمیم مهارت ها یا اطلاعات خاص به دلیل کمبود توجه، حافظه یا استدلال است که بر عملکرد تحصیلی تأثیر می گذارد. ناتوانی های یادگیری یا اختلالات یادگیری، نقص در نوشتن، خواندن یا حساب هستند. کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در یادگیری مشکل دارند و علیرغم تمرین های مداوم و فشرده، به اهداف تعیین شده یادگیری دست نمی یابند.

با درک انواع مختلف اختلالات یادگیری و علائم آن ها، شما می توانید چالش های خاصی که کودکتان با آ نها مواجهه می شود را کشف کنید و یک برنامه درمانی مؤثر را محیا کنید. مرکز مشاوره ستاره ایرانیان درمان تضمینی اختلالات یادگیری کودکان را ارائه می دهد، مشاوران این مرکز به صورت تخصصی دوره های درمان را گذرانده و علاوه بر این مرکز ستاره با کمک دستگاه های به روز دنیا بدون هیچ عوارض جانبی عملکرد تحصیلی و شخصی کودک شما را به بالاترین حد می رساند.

برای مطالعه بیشتر: تشخیص اختلالات و ناتوانی­ های یادگیری

اختلالات یادگیری چیست؟
اختلال یادگیری باید از ناتوانی ذهنی (که قبلاً به عنوان ناتوانی ذهنی شناخته می شد) متمایز شود، اختلال یادگیری در کودکان با هوش طبیعی یا حتی بالاتر از حد متوسط ​​رخ می دهند. اختلالات یادگیری فقط بر عملکردهای خاص تأثیر می گذارد، در حالی که در کودک دارای ناتوانی ذهنی، عملکرد شناختی مناسب را ندارند. انواع ناتوانی های یادگیری شامل سه نوع زیر است:

اختلالات خواندن
اختلال در بیان نوشتاری
اشکالات محاسباتی
به عنوان مثال، یک کودک با ناتوانی های یادگیری با حساب و کتاب مشکل زیادی دارند، اما هیچ مشکلی در زندگی در خواندن، نوشتن و سایر زمینه ها ندارند. نارساخوانی شناخته شده ترین شکل ناتوانی های یادگیری است. اختلالات یادگیری هیچ ارتباطی با مشکلات یادگیری ناشی از اختلالات بینایی، شنوایی، هماهنگی یا ذهنی ندارد. با این حال، این مشکلات می تواند در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری نیز رخ دهد.

علل اختلالات یادگیری
بسیاری از والدین خودشان را مقصر اختلال یادگیری فرزندشان می دانند اما کودکان می توانند با ناتوانی یادگیری به دنیا بیایند و یا در حین رشد به آن دچار شوند. در حالی که علل دقیق ناتوانی های یادگیری مشخص نیست، اما به دو قسمت قبل و بعد از تولد تقسیم می شود:

اولین دلیل اختلال یادگیری شامل شرایط پزشکی مادر یا استفاده از داروهای غیرمجاز در دوران بارداری مادر، عوارض بارداری یا زایمان (مانند پره اکلامپسی یا زایمان طولانی) و مشکلات نوزاد در زمان زایمان (مانند نارس بودن ، وزن کم هنگام تولد، یرقان یا زایمان زودرس).
پس از تولد، عوامل احتمالی شامل قرار گرفتن در معرض آسیب های محیطی مانند سرب، عفونت های سیستم عصبی مرکزی، سرطان و درمان های آن، سوءتغذیه و انزوای شدید اجتماعی، یا بی توجهی یا سوء استفاده عاطفی است. حوادثی که در دوران کودکی رخ می دهد، مانند کودک آزاری و بدرفتاری نیز در ایجاد ناتوانی های یادگیری نقش دارند بنابراین تمام این عوامل باید بررسی شود در صورتی که کودک آزاری و آسیب های محیطی متوقف نشد درمان نتیجه بخش نخواهد بود.
شایع ترین انواع اختلالات یادگیری
نارساخوانی: شناخته شده ترین و بیش ترین اختلالات یادگیری در کودکان، نارساخوانی است. کودکان مبتلا به نارساخانی در یادگیری خواندن و نوشتن مشکل دارند. آن ها حروف را با هم مخلوط می کنند، بدون توقف می خوانند یا اشتباهات املایی یکسانی را بارها و بارها انجام می دهند.
دیسگرافی: برخی از کودکان از اختلال همزمان خواندن و املاء رنج نمی برند، بلکه تنها از یکی از این دو رنج می برند. کودکانی که تنها در نوشتن مشکل دارند، دچار دیسگرافی می شوند. این اختلال در نوشتن در حذف حروف، حروف ناهماهنگ و مشکل در تشخیص صداهای متفاوت ظاهر می شود.
دیسکالکولیا: دیسکولیا نوعی اختلال اعداد است که به صورت محدود تر میان کودکان دیده می شود. کودکان مبتلا به اختلال حساب در یادگیری حساب مشکل دارند. آن ها فاقد درک اعداد و کمیت هستند. به همین دلیل است که آن ها به زمان طولانی تری برای حساب کردن نیاز دارند و در شمارش اشیا یا خواندن ساعت با مشکل روبرو می شوند.
دیسپراکسی: دیسپراکسی یک اختلال رشدی در مهارت های حرکتی و هماهنگی است و به خودی خود یک اختلال یادگیری نیست، اما در اکثر موارد مشاهده می شود که عملکرد مدرسه را مختل می کند. به نظر می رسد کودکان مبتلا به این اختلال رشد کنترلی بر بدن خود ندارند. حرکات ناهماهنگی انجام می دهند.
ADHD: مانند دیسپراکسی، اختلال کم توجهی بیش فعالی ADHD یک ناتوانی یادگیری به معنای سنتی نیست، اما اغلب با مشکلات یادگیری همراه است و یکی از شایع ترین اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان است. کودکان مبتلا به ADHD اغلب بی قرار، تکانشی هستند و نمی توانند یک جا بنشینند، علاوه بر این در کلاس توجه کافی را نداشته و حتی حواس دیگران را نیز پرت می کنند.
درمان اختلالات یادگیری
برنامه درمانی مرکز درمان اختلالات یادگیری ساده مخصوصاً برای مشکلات یادگیری و نیازها و درمان اختلالات یادگیری در دانش آموزان ابتدایی و بالاتر طراحی شده است و درمانی تضمینی را فراهم می کند.

۱.اختلالات و ناتوانی های یادگیری را مشاهده و درک کنید.
همه کودکان نیاز به عشق، دلگرمی و حمایت دارند و برای کودکان دارای ناتوانی های یادگیری این چنین تقویت مثبتی می تواند در اطمینان بخشی به کودکان برای ایجاد حس اعتماد به نفس قوی، اطمینان و عزم بر ادامه زندگی حتی با وجود سختی ها مفید باشد. به خاطر داشته باشید که هنگام جستجوی روش هایی برای کمک به کودکان دارای ناتوانی های یادگیری شما به طور غیر مستقیم به دنبال روش هایی باشید بلکه در کمک به خودشان کاری انجام داده باشید. وظیفه شما به عنوان یک والد، درمان ناتوانی یادگیری نیست بلکه بگذارید کودکتان ابزارهای هیجانی و اجتماعی مورد نیاز را از نزدیک لمس و تجربه کند تا با چالش ها و احساسات ناخوشایند روبرو شود.

در نهایت، مواجهه و غلبه با چالشی مانند ناتوانی یادگیری می تواند به کودکتان در رشد انعطاف پذیری بیشتر و قوی ترشدن کمک کند. همواره به یاد داشته باشید روشی که شما به چالش ها واکنش نشان می دهید تأثیر زیادی در عملکرد کودکتان خواهد داشت. طرز برخورد خوب، مشکلات مرتبط با ناتوانی یادگیری را حل نخواهد کرد بلکه به کودکتان حس امید و اطمینانی می دهد که آن مشکلات قابل اصلاح بوده و آنکه او سرانجام موفق خواهد شد.

۲. نکاتی برای مواجهه با ناتوانی یادگیری کودکتان
در نگریستن به یکسری چیزها روشن فکر باشید ناتوانی یادگیری غیرقابل درمان نیست. به خودتان یادآور شوید که هرکسی ممکن است با موانع موجود در فرآیند یادگیری مواجهه شود. این نکته برای شما به عنوان والدین گفته می شود تا به کودکتان آموزش دهید که چگونه با موانع روبرو شوند بدون اینکه ناامید شوند یا احساس شکست کنند. اجازه ندهید امتحانات، مقررات تحصیلی و کاغذبازی های مداوم، شما را از هدف اصلی تان از جمله حمایت های زیاد هیجانی و اخلاقی کودکتان دور کند.

۳. خودتان متخصص شوید.
برای تشخیص و درمان اختلالات یادگیری در کودکان ابتدایی تحقیقات خود را انجام دهید و خود را با پیشرفت های موجود در برنامه ها، درمان ها و تکنیک های آموزشی ناتوانی یادگیری به روز و هماهنگ کنید. ممکن است شما در ابتدا از طریق دیگران از جمله معلمان، درمانگران، پزشکان برای جستجوی راه حل ها ترغیب شوید. اما شما نخستین متخصص کودکتان هستید پس سعی کنید زمانی که نیاز به یافتن ابزارهایی است که کودکتان نیاز دارد مسئولیت پذیر باشید و این دوره را مدیریت کنید.

اختلالات یادگیری
۴. از کودک خود حمایت کنید.
شما ممکن است بارها مجبور شوید سکوت را برای ارائه خدمات خاص به کودکتان بشکنید. نقش خود را به عنوان یک والد مسئولیت پذیر و حامی بپذیرید و در پرورش مهارت های اجتماعی قدم بردارید. گاهی اوقات ممکن است ناامید شوید اما گاهاً با حفظ خونسردی و معقول بودن و در عین حال قاطعیت، شما متوجه تفاوت زیادی در رفتار کودکتان خواهید شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلالات یادگیری

عوارض ترس در کودکان چیست؟ چه چیزی باعث ترس شدید کودک می شود؟ چگونه می توان ترس را در کودک کاهش داد؟ یکی از مسائل رایج و شایع میان کودکان ” ترس ” است. مطالعات و بررسی های مختلفی که انجام شده، نشان می دهد که کودکان بهنجار به نحو شگفت آوری دچار ترس های متفاوتی هستند. اگرچه که ترس در میان کودکان امری رایج است، اما ترس های شدید چندان متداول نیستند.

به گونه ای که عده ای از روان شناسان معتقد هستند که ترس یک غریزه و میل باطن ست که بر اساس حکم این غریزه، کودک دوست دارد که بترسد و به نوعی از این ترس لذت می برد.

روانشناسی ترس کودکان
ترساندن کودکان یک عامل بسیار مخرب و زیان آور هم برای خود کودک و هم برای والدین می باشد، لذا بجای آن که برای پیش گیری از کار خلافی که کودک انجام خواهد داد، از ترساندن استفاده شود، بهتر است که از همان ابتدای زندگی کودک یعنی از هنگامی که کودک به تدریج در حال رشد است، به گونه ای پرورش داده شود که بتواند با درک مفهوم کار اشتباه، از انجام دادن آن خود داری کند، نه این که از ترس تنبیه شدن و یا دیگر عوامل ترس، از آن دوری گزیند.

زیرا هنگامی که کودک به زور ترس کاری را انجام دهد یا ندهد، همان کار خلاف خواسته ها و و تمایلات بزرگترها و والدین را در نبود آن ها و یا در خفا انجام می‌دهد، و به این علت در این شرایط این اعمال را انجام می دهد که؛ زور و ترسی وجود ندارد و با شدت و وحدت بیشتری انجام می دهد و امکان دارد که به انحرافات جانبی دیگر نیز کشیده شود.

گاهی در کودکان خردسال، دیده شده که به دلیل رفتارهای نادرست بزرگترها و والدین، در کودک چنان ترسی رخنه می کند که او از دیدن اشکال مشابه به عوامل ترس نیز، شدیدا می ترسد.

عوارض ترس در کودکان
در زمینه ترس کودکان بیشتر بخوانید:

کودک ترسو

علل و درمان اختلال فوبی یا هراس

عوارض ترس در کودکان
عوارض ترس در کودکان ایجاد می شود که شاید علت آن را می توان؛ حافظه پویا و فرایندهای شناختی آن ها دانست. امکان دارد که عوامل ناآشنا در شرایطی سبب ایجاد ترس در کودک شود ( گریه کند).

۱. غریبی کردن
یکی از رایج ترین و شایع ترین عوارض ترس در کودکان ” غریبی کردن ” است. وقتی کودک با یک فرد غریبه رو به رو می شود ، بغض می کند، نگاهی به مادر و نگاهی به غریبه می کند و ترس خود را با گریه بروز می دهد و مقدار زمانی طول می کشد تا غریبه بتواند با کودک ارتباطی عادی برقرار کند.

۲. ترس از جدایی
یکی دیگر از عوارض ترس در کودکان، ” ترس از جدایی “ می باشد. اگر کودک متوجه شود که مادرش قصد رفتن دارد، بعد از چند لحظه گریه را به سر می دهد و عکس العمل ترس آلود نسبت به رفتن مادر بروز می دهد. معمولا بین ۷ تا ۱۲ ماهگی، ترس از جدایی ظاهر می شود و اوج آن ، در ۱۵ و ۱۸ ماهگی است. تدریجا که سن کودک بیشتر می شود، این گونه ترس ها نیز کمتر می شوند زیرا کودک به مرور بزرگ می شود و می تواند شرایط و موقعیت ها را درک کند و همچنین بازگشت مادرش را پیش بینی کند. تجربه های کودک در سال دوم به او کمک می کند که بتواند مشکلات ترس زا را حل کند.

پیشنهاد مشاور: اختلال هراس یا ترس در کودکان

روش برداشتن ترس بچه
هر کدام از کودکان، در مقابل موقعیت های ترسناک و ناراحت کننده، عکس العمل های خاصی را از خود بروز می دهند. ترس می تواند، از بسیاری از حوادث نامطلوب، در بسیاری از شرایط جلوگیری کند و همچنین سبب تجربه ای کافی برای انسان شود. برای از بین بردن ترس در کودکان، باید تلاش شود که بتوان محرک های ایجاد کننده ی ترس را از بین برد و یا اینکه از محیط کودک آن ها را دور کرد، زیرا به زور و اجبار کودک را نمی توان وادار کرد که در مقابل محرک های ترس زا، از خود ترس بروز ندهد.

زور و یا منطق و استدلال، در برطرف کردن و ازبین بردن ترس کودک، نقش تعیین کننده ای ندارند و تنها پروش بعضی از استعداد ها و همچنین کار های مثبت و آرامش اطرافیان می تواند در کم کردن و عدم بروز ترس در کودکان تاثیر به سزایی داشته باشد.

به صورت کلی؛ دختران نسبت به پسران ترس بیشتری از خود بروز می دهند. به نظر می رسد که با افزایش سن، عوارض ترس در کودکان کم می شوند و باید انتظار داشت که واکنش های خفیف ترس و همچنین آن هایی که به دوره ی به خصوصی از دوران رشد مربوط می باشد به سرعت از بین بروند. اگر ترس – هرچند کوتاه مدت – در حد قابل ملاحظه ای اذیت کننده باشد، یا سبب تغییر در رفتار فرد شود و به آن ضربه وارد کند، باید در پی چاره و حل آن برآمد.

در تحلیل و ارزیابی و بررسی های ترس های دوران کودکی، یکی از عواملی که بسیار مؤثر می باشد، “نقاط عطف رشدی” است و هنگام قضاوت در مورد ترس کودکان، از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. بسیاری از ترس ها مربوط به سن خاصی هستند و همچنین موقتی و ناپایدار هستند. اما با این وجود احتمال دارد که ترس های دوران کودکی، پی آمدهای طولانی مدتی داشته باشند. افرادی که در بزرگسالی دچار ترس می شوند، در دوران کودکی نیز بیشتر از افرادی که دچار ترس نیستند به ترس دچار بوده اند.

منبع:کانون مشاوران ایران-عوارض ترس در کودکان

واقعیت این است که خشم عاطفی طبیعی است که همه ما در زندگی تجربه می کنیم، اما زمانی که آن اغلب اتفاق می افتد و آن مناسب نیست، می تواند تبدیل به یک عامل بد و مخرب شده و پیامدهای عاطفی برای فرد و اطرافیان او به دنبال داشته باشد.

رفتار با همسر فحاش
همه ما حق داریم عصبانی باشیم، اما مهم است که چگونه خشم مان را بیان کنیم.

خشم می تواند یک ناراحتی جزئی باشد یا در حالت حاد آن یک واکنش فیزیکی خارج از محدوده طبیعی باشد.

واکنش افراد مختلف از احساس خشم متفاوت است. مشاوره تلفنی به عنوان یک راهکار مهم برای کاهش مشکلات ناشی از فحاشی و خشم همسر می باشد.

بعضی از مردم عصبانی شده و نمی خواهند کسی بداند که عصبانی و ناراحت هستند.

آنها به شدت رفتار خود را کنترل می کنند و نشانه های خشم را نشان نمی دهند.

بعضی از مردم احساس خشم و اضطراب می کنند وقتی احساس خشم می کنند.

آنها با صدای بلند گریه می کنند، زاری می کنند، دیگران را ضرب و شتم می کنند، آنها را فریب می دهند، به دیگران گوش نمی دهند، حقوق دیگران را نادیده می گیرند.

دیگران بعضی اوقات عصبانی، به آرامی، اما به طور قاطع صحبت می کنند، کلمات دیگران را قطع نمی کنند، همچنین احساسات خود را با روشنی و محترمانه بیان می کنند، حتی بدون توجه به حقوق دیگران.

این رفتارها رفتارهای شجاعانه نامیده می شود.

با کمک رفتار، فرد می تواند به دیگران نشان دهد که عصبانی و خشمگین و فحاشی می کند.

بعدا راه حل برای مدیریت خشم و فحاشی ارائه می گردد.

شکست اصلی عامل تجاوز است

یکی از مهم ترین علل تجاوز، عدم دسترسی به نیازها است.
هنگامی که نیازهای او مانند نیاز به عشق، توجه یا احترام به دست نمی آید، فرد احساس ناامیدی می کند، و این نا امیدی باعث خشونت می شود.

چند استراتژی برای مقابله با همسر تهاجمی
با همسر خود صحبت کنید، گرچه کم اهمیت نیست، و احساسات خود را نسبت به رفتارهای او بیان کنید.

هرگز رابطه را متلاشی نکنید و به فحاشی های طرف مقابل خود پاسخ ندهید، زیرا این رفتار می تواند رفتار همسر شما را تشدید کند.

با همسرتان درباره تاثیرات منفی احساسات و رفتار و زندگی مشترک خود صحبت کنید، زمانی که همسرتان در حالت خوب قرار دارد.

اگر همسرتان بدبخت و دوست داشتنی باشد، سعی کنید روابط خود را با دیگران قطع کنید.

با افراد کمتری، و در نهایت، و در عین حال رابطه خود را با خویشاوندان و دوستان که رفتارهای مناسب و خوبی دارند، افزایش دهید.

بر خودت مسلط باش.

بسیاری از اختلافات و مشکلات بین زوج ها ناشی از عدم کنترل آنها بر احساسات است.

بعضی اوقات زوج هایی با واکنش های نامطلوب مانند غفلت، تجاوز و خشونت، ناخواسته موجب رفتارهای غلط یکدیگر می شوند و متاسفانه باعث ایجاد یک چرخه معیوب می شوند، به این معنی که رفتارهای منفی همسر باعث خشم و فحاشی سایر اعضای خانواده می شود.

و رفتار عصبانی زن و شوهر یا همسر رفتارهای منفی همسرش را افزایش می دهد.

از مرکز مشاوره خانواده برای برطرف کردن مشکلات استفاده نمایید.

مراقب باشید که به این چرخه معیوب نرسید.

12 تکنیک برتر رفتار با همسری که فحاشی می کند
استراتژی های مدیریت خشم و فحاشی زن و شوهر
وقتی فکر می کنید که اگر همچنان به صحبت کردن ادامه دهید، نمی توانید خشم خود را کنترل کنید موقعیت را ترک کنید.

مکالمه خود را در زمان دیگری ادامه دهید، که به شما و همسرتان اجازه می دهد تا از خشم خود فاصله بگیرید و رفتاری بهتر داشته باشید.

برای این منظور می توانید به همسر خود بگویید: اکنون شرایط روحی مناسب نداریم، ممکن است بگوییم ما بعدا پشیمان خواهیم شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۲ تکنیک برتر رفتار با همسر فحاش می کند

چطور تشخیص دهید که بچه کودکستانی شما نیاز به تمرین اضافی در ریاضی دارد

زمانی که فرزند شما سعی میکند عدد۳ انگیلیسی را بنویسد , آن را شبیه E میبیند؟

وقتی با صدای بلند اعداد را میشمارد عدد ۵ را از قلم میندازد ؟ در این صورت , ممکن است شما نگران این باشید که فرزند شما در مهارتهای پایه ریاضی مشکل دارد.اما چنین اشکالاتی در این سن کودکان کاملا طبیعی است.

بیشتر بخوانید:

ارتقای مهارتهای کلی و تحصیلی کودک

بازی ریاضی

کودکان کودکستانی که تازه شروع به یادگیری اعداد میکنند , همیشه نمی توانند اعداد را به ترتیب به یاد داشته باشند.با این وجود اگر فکر می کنید آنها چنین مشکلی دارند, به خودتان اعتماد داشته باشید و با مربی کودک خود در این باره صحبت کنید

یک متخصص آموزش پیش دبستانی در مونوره بنام ایواستا بینسکی-آکرت میکوید:از آنجایی که معلم , کودک شما را در موقعیت های مختلف در مدرسه می بیند و می تواند پیشرفت کودک شما را با دیگر کودکان مقایسه کند , در جایگاه منا سبی برای توجه به هر نوع مشکلات بالقوه دارد.اگر کودک شما کودکستانی نیست , درباره نگرانی های خود با یک پزشک متخصص کودکان صحبت کنید.

نشانه های هشدار دهنده اولیه مشکلات ریاضی

به گفته مرکز ناتوانی های یادگیری ملی و تحصیلات ابتدایی, اگر کودک شما :

هنگام کار کردن با اعداد گریه میکند یا عصبانی میشود

در به یاد آوردن اعداد مشکل دارد

حتی بعد از چندین بار تکرار,در تشخیص شکل اعداد مشکل دارد

در تشخیص چپ و راست از هم دچار مشکل می شود

بسیار بی قرار است و نمی تواند آرام بنشیند ( به خاطر داشته باشید که بسیاری از کودکان کودکستانی تا حدی بیقرار هستند)

در یادگیری مهارتهای ریاضی دچار مشکل می باشد

به رغم اینکه فرزند شما بعضی یا تمام این مشکلات را با ریاضی داشته باشد ,قطعا به این معنی نیست که او ناتوانی هایی در یادگیری دارد. ممکن است به این معنا باشد که او قبل از اینکه آماده یادگیری و پیشرفت باشد , بسیار شدید تحت فشار قرار گرفته است. به همین خاطر است که صحبت کردن شما با معلم هنگام احساس نگرانی حائز اهمییت میباشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-تشخیص اولیه مشکلات ریاضی در کودک

نکات مثبت تربیتی برای نوزادان، کودکان نوپا و پیش دبستانی

داشتن یک کودک زمان هیجان انگیزی برای پدر و مادر است. شناخت هر مرحله رشد و نمو می تواند به شما در جهت آمادگی برای رویارویی با چالش ها و فرصت های تربیت کودکان خردسال کمک کند.

مطالب مرتبط:

فرزندان و تربیت دردنیای امروز

نوزادان (۰ – ۱ سال)

زمانی که کودکان به دنیا می­آیند، دنیا برای آن ها مشابه یک ماهیت جدید ماجراجویانه است و آن ها مجبور خواهند بود همه چیز را برای اولین بار فراگیرند. نوزادان شروع به رشد ادراکی خواهند کرد و فرایند های یادگیری زبان، حافظه، تفکر، و استدلال آغاز می شوند. در این مرحله، کودکان همچنین یاد خواهند گرفت چگونه دید خود را متمرکز کنند و صدای والدین خود را به خاطر بسپارند.

شما چه کار میتوانید انجام دهید…

با کودک خود صحبت کنید. شنیدن صدای شما آرامش بخش است.
زمانی که کودک شما از خود صدایی تولید می­کند، با تکرار آن و اضافه کردن کلمات به آن پاسخ دهید. این به کودک کمک خواهد کرد یاد بگیرد که چگونه از زبان استفاده کند.
برای کودک خود بخوانید. این به او کمک خواهد کرد که زبان و اصوات را درک کند و آن را گسترش دهد.
تربیت می­تواند کار سختی باشد! از نظر جسمی، روانی و عاطفی مراقب خود باشید. آسان تر آن است که از داشتن فرزند تازه متولد شده خود لذت ببرید و زمانی که در خود احساس خوبی دارید پد ر مادر مثبت و عاشقی باشید.
کودکان نوپا (۱-۲ سال)

در این دوره از زمان، کودکان نو پای شما بشدت متحرک و هوشیار می­شوند نسبت به خود و محیط اطراف. کودکان نوپای شما استقلال بیشتری نشان خواهند داد و رفتار جسورانه تری بروز می­دهند.

مطالب مرتبط:

مشاوره و تربیت کودک ۲ ساله تا ۳ ساله

شما چه کار می­توانید انجام دهید….

به خواندن روزانه برای کودکان نوپای خود ادامه دهید.
از کودک خود بخواهید تا برای شما شی ای پیدا کنند یا اعضای بدن یا اشیاء را نام ببرند.
با کودک نوپای خود بازی های مقایسه ای مانند مرتب سازی اشکال و پازل های ساده انجام دهید.
کودک خود را به اکتشاف تشویق نمایید.
کنجکاوی کودک نوپای خود را با رفتن به سفر های بیرونی به پارک یا سواری با اتوبوس تشویق کنید.
کودکان نوپا (۲-۳ سال)

در طول این مدت زمان هیجان انگیز، کودکان نوپای شما قادر خواهند بود که از دستورات دو یا سه عبارتی پیروی کنند و اشیاء را بر حسب شکل و رنگشان مرتب کنند. کودکان نوپای شما قادر خواهند بود اعمال بزرگسالان و هم چنین بازی های خود را تقلید کنند و طیف وسیعی از احساسات را بروز دهند.

شما چه کار می­ توانید انجام دهید…

کودک خود را به انجام ادابازی (بازی وانمودی) مانند خاله بازی تشویق کنید یا اجازه دهید نقش رهبر را در بازی به عهده گیرد و از او پیروی کنید.
کودک خود را تشویق کنید تا نام و سن خود را به شما بگوید.
زمانی تعیین کنید تا در آن با کودک خود به مطالعه کتاب بپردازید.
به کودک خود با بردن او به پیاده روی یا سفر با قطار کمک کنید تا دنیای اطراف خود را کشف کند.
شروع کنید به آموزش آهنگ های ساده به کودک خود، مانند یک توپ دارم قلقلیه و دیگر ریتم های فرهنگی.
پیش دبستانی (۳-۵ سال)

دنیا، زمانی که بچه های شما به اوایل کودکی خود می­رسند واقعا گسترده می­شوند. کودک شما مستقل تر خواهد شد و می­خواهد که دنیای اطرف خود را کشف کند و در باره آن پرس و جو نماید. در طول این مرحله کودکان هوشیاری خود را نسبت به هویت جنسی خود نشان می­دهند، به آن­ها در لباس پوشیدن و درآوردن، بازی کردن با دیگر کودکان و خواندن آواز کمک کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-نکات مثبت تربیتی

پریود دختران یا قاعدگی یک نقطه عطف مهم در زندگی دختر شما است. اگرچه ممکن است نشانه‌هایی را دیده باشید که نشان می‌دهد او در سن بلوغ است اما اولین قاعدگی(پریود) او هنوز هم ممکن است کمی غافلگیرکننده باشد. او ممکن است ترسیده یا خجالت زده شود. به عنوان پدر و مادر، چگونه می توانید به دخترنوجوان خود در این زمان حساس کمک می کنید؟ به یاد داشته باشید که اولین پریود دختران برای نوجوان دشوار است بنابراین پیش از آن باید اطلاعات لازم را به او بدهید.

اطلاع در مورد بلوغ
برای شروع، بسیار مهم است که از اطلاعاتی که قرار است به دخترتان بگویید مطمئن باشید، بنابراین اولین توصیه ما این است که خود را در مورد قاعدگی آگاه کنید، لازم نیست که کتاب های زیادی بخوانید، اما باید اصول چرخه قاعدگی را درک کنید تا صحبت کردن در مورد او بسیار آسان شود. علائم پریودی دختر ۱۱ ساله را مطالعه کنید و حتما اطلاعات کافی را داشته باشید.

علاوه بر این، همچنین بسیار مهم است که در مورد این مسائل با فرزندان خود صحبت کنید، بنابراین آن ها پشتیبان خواهر، همکلاسی ها و دوستان خود خواهند بود. پسرها باید بدانند که زنان اطرافشان دقیقاً مانند آن ها با بزرگتر شدن تغییرات را تجربه می کنند و هیچ یک از این تغییرات باعث تمسخر یا شرم نمی شود.

آموزش پریود دختران
ممکن است صحبت کردن در مورد قاعدگی برای دخترتان ناراحت کننده باشد، اما بسیار مهم است که به او اطلاع دهید که این یک روند کاملاً طبیعی در زنان است و نباید شرمنده باشد زیرا این دوره مترادف با سلامتی است. در ادامه ۷ موضوعی که باید با دخترتان در مورد پریودهایش صحبت کنید آمده است، آگاهی از این مطلب کمک می کند تا به فرزندتان کمک کنید این دوره را با سلامت روانی و جسمانی لازم پشت سر بگذارد.

۱.توضیح دهید که در بدن او چه می گذرد
به دخترتان توضیح دهید که این تغییرات کاملا طبیعی است و پریود شدن یا لکه دار شدن لباس زیر شرم یا خجالتی ندارد. چرخه قاعدگی یک دوره ۲۱-۴۵ روزه است که در آن رحم و تخمدان ها به سطوح متغیر هورمون های در گردش پاسخ می دهند. در هر چرخه، یک تخمک آزاد می شود و مهم است که فرزندتان بفهمد اگر تخمک از طریق رابطه جنسی با اسپرم ملاقات کند، می تواند باعث رشد کودک شود. اگر تخمک بارور نشود، پوشش داخلی رحم ریخته شده و خارج می شود. این همان چیزی است که او در هر دوره زمانی به صورت خون و بافت بدنش را ترک می کند.

۲. به او بگویید چند وقت یک بار قاعدگی رخ می دهد
اغلب به دخترتان بگویید که منتظر پریود باشد. روز اول پریود تا اولین روز قاعدگی بعدی، یک سیکل قاعدگی را تشکیل می دهد. این می تواند بین ۲۱ تا ۴۵ روز باشد، اگرچه برای بیشتر دختران ۲۵ تا ۳۵ روز است. در ۶ سال اول پس از اولین قاعدگی، دختر شما ممکن است پریودهای نامنظم را تجربه کند. به او بگویید که این طبیعی بوده و در نهایت چرخه او منظم تر می شود.

۳. در مورد جنبه های عملی پریود بحث کنید
بحث در مورد جنبه های عملی پریود می تواند به آموزش پریود دختران شما کمک کند تا در مورد جزئیات احساس راحتی بیشتری داشته باشد. می توانید توضیح دهید:

هر ماه چقدر ممکن است چقدر خونریزی داشته باشد.
این خونریزی چقدر دردناک است.
چه چیزی می تواند استفاده کند (پد، تامپون، زیر شلواری ضد پریود یا فنجان قاعدگی)، نحوه استفاده از این چیزها و تعویض آن ها را آموزش دهید.
اگرچه دختر شما می‌تواند انتخاب کند که از چه نوع نوار بهداشتی استفاده می‌کند اما اگر او از تامپون استفاده می‌کند، مطمئن شوید که هم روش صحیح قرار دادن تامپون را می‌داند و هم می داند نباید آن را بیش از ۴ ساعت استفاه کند.
۴. علائم و درد پریود را توضیح دهید
به دخترتان بگویید که در دوران قاعدگی، ممکن است در سینه‌هایش درد و ناراحتی یا درد خفیف در شکم خود احساس کند. او می تواند از درمان های خانگی برای تسکین دردهای قاعدگی خود استفاده کند :

کیسه یل بطری آب گرم را برای چند دقیقه روی پایین شکم او قرار دهید.
وعده های غذایی کوچکتر و مکرر در طول روز بخورید.
به او بگویید که با زانوهای خمیده به پهلو دراز شود.
به آرامی زیر شکم او را ماساژ دهید.
نوشیدنی های گرم مانند شیر گرم و آب زیاد مصرف کنید.
همچنین کتاب‌هایی در بازار موجود است که می‌توانید به دخترتان بدهید که مفهوم پریود دختران و تغییرات بدنی مورد انتظار را به گونه‌ای که دخترتان بفهمد توضیح می‌دهد.

۵. با توجه به سن کودک به سوالات ساده پاسخ دهید
شما باید به دقت در نظر بگیرید که چگونه به دختر خود در مورد قاعدگی با تمام جزئیات بگویید. اگر دانش آموز کلاس اولی جعبه ای از تامپون پیدا کرد، می توانید به سادگی به کودک خود بگویید: «مادر وقتی پریود می شود از این وسایل استفاده می کند»، بدون اینکه توضیحی دو ساعته در مورد چرخه قاعدگی بدهید تا زمانی که متوجه شوند توضیحات زیادی ندهید.

۶. از تجربه خود برای شروع گفتگو با دخترتان استفاده کنید.
قبل از اینکه به کودک خود در مورد قاعدگی بگویید، درست است که بپرسید: “آیا سوالی دارید؟” اکثر کودکان به این پاسخ مثبت نمی‌دهند. در عوض، رویکرد بهتری داشته باشید: «می‌دانی، زمانی که من در سن شما بودم، در مورد اولین قاعدگی‌ام خیلی نگران بودم، چون فکر میکردم درد داره آیا تو هم نگران این هستی؟”

۷. صحبت در مورد پریودها را از سنین پایین شروع کنید.
کودکان در جذب اطلاعات بهتر هستند. می‌توانید به دخترتان بگویید: «می‌دانی، یک روز بزرگ می‌شوی و شبیه مادر می‌شوی، سینه‌هایت رشد می کند و در جاهای خاصی مو رشد می‌کند. بدن شما دائماً تغییر می کند و شما را برای تبدیل شدن به یک زن بالغ آماده می کند. با توجه به سن کودک توصیف های خود را تغییر دهید.

مراجعه به پزشک
در صورت مشاهده علائم و موارد زیر حتما به پزشک زنان مراجعه کنید:

۶ ماهه پریود نشده
در طول دوره قاعدگی خود از درد طاقت فرسا یا علائم دیگر مانند اسهال و استفراغ رنج می برد.
تغییرات خلقی شدید یا افسردگی در اولین عادت ماهیانه عادی است اما به مرور ممکن است زندگی روزمره او را مختل می کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش پریود دختران

خیانت مرد و زن یکی از موضوعاتی است که امروزه در زندگی زناشویی گسترده شده است.

در این نوشته، ما می خواهیم به شما چند رفتار زنانه را که می تواند سبب خیانت همسر شما باشد، به شما بگوییم.

دلایل برخی از رفتارهای بی شرمانه و خیانت مردان نسبت به همسرانشان چیست؟

ادراکات و اعتقادات زنان در مورد علل بی انضباطی مردان به چه میزان واقع گرایانه هستند؟

خیانت همسر
شما ممکن است در مورد دلایل خیانت مردان، اغلب از ترجمه مقالات خارجی یا دیدگاه های ارائه شده در کتاب های روانشناسی مربوط به روابط همسران، اطلاعات زیادی کسب کنید.

اما در این گفتگو، ما به یک وکیل خانوادگی برای هدف و دلایل واقعی خیانت شوهر به همسر نگاه خواهیم کرد و سپس از یک متخصص در بهبود روابط ناشی از خیانت همسران در این زمینه راهکارهایی را ارائه خواهد کرد.

کارهایی که باعث خیانت همسر می شود و نباید انجام داد
توجه بیش از اندازه همسر به خانواده پدری
بعضی از مردان در جلسات مشاوره می گویند که وقتی آنها نتیجه گیری می کنند اولویت اول زندگی همسرشان نیستند، ترجیح می دهند روابط عاطفی با شخص دیگری داشته باشند.

شوهر شما همیشه باید فرد شماره یک در زندگی شما باشد.

اگر یک رویداد فوق العاده مانند پذیرش در دانشگاه یا موفقیت در دریافت درجه، ارتقاء، تایید بارداری یا هر گونه خبر خوب دیگر دارید.

ممکن است وسوسه ای باشد برای اطلاع رسانی به والدین در مورد این خبر خوب، اما اجازه دهید همسر شما اولین فرد باشد که از این خبر خوب مطلع خواهد شد.

برای یک مرد بسیار مهم است که او را در اولویت قرار دهیم و سپس موضوع را با دیگران به اشتراک بگذاریم.

اما در بعضی موارد برخی از زنان نا آگاه رفتار می کنند، به طوری که در مورد خانواده هایشان بیشتر از شوهرشان مراقبت می کنند.

زوج ها باید بدانند که آنها دیگر در خانه پدرشان نیستند و خانواده جدیدی را تشکیل داده اند؛ بنابراین، آنها نباید به گونه ای رفتار کنند که شوهرانشان احساس کنند، ناسالم هستند و اولویت اول زندگی شوهرشان نیستند.

بدیهی است، ادامه این وضعیت می تواند یک مرد را از همسرش جدا کرده و زمینه را برای شکل گیری خیانت عاطفی و جنسی فراهم کند.

دلیل دوم خیانت همسر نادیده گرفتن روابط زناشویی
مطالعات در مورد برخی از مردان که به همسرشان خیانت می کنند نشان می دهد که آنها از ضعف زنان در ایجاد رابطه دوستانه، مثبت و سازنده شکایت دارند.

برخی از زنان و حتی مردان، با مهارت هایی که لازم است روابط زناشویی موثر داشته باشند، می تواند در تقویت بنیاد خانواده موثر باشد.

بنابراین اگر آنها می خواهند رفتار کنند، فقدان این مهارت ها باعث می شود یک زن یا یک مرد رفتارهایش نادرست به نظر برسد.

خود به خود همسر از چنین رابطه ای فرار می کند و خلاء ایجاد می کند که می خواهد خارج از خانه باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-کارهایی که باعث خیانت همسر می شود و نباید انجام داد

امروزه اختلالات روانی زیادی وجود دارد.

اوتیسم یک اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی غیرعادی مرتبط است.

علائم این اختلال در اولین سالهای زندگی ظاهر می شود و علت اصلی آن ناشناخته است.

این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

این اختلال ناشی از رشد طبیعی مغز در منطقه است.
تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی در این زمینه مختل می شود.

نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم قادر به استفاده از زبان به عنوان ابزار اصلی برقراری ارتباط با دیگران نیستند.

استفاده از ضمایر “من” ویژگی کلامی این کودکان نیست.

مسائل گفتاری دیگر، کلمات و جمله های تکراری هستند.

علت اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال رشد عصبی در فرد می شود.

اگر چه اوتیسم به نظر می رسد غیر معمول، داده های اخیر نشان می دهد که شیوع اوتیسم تا بیست مورد در هر ده هزار تولد است.

اوتیسم در پسران چند برابر بیشتر از دختران است.

اگر چه علت اصلی آن شناخته شده نیست، مطالعات و مطالعات بسیاری در سال های اخیر انجام شده است.

مطالعات منشا بیولوژیکی و عصبی مغز را برجسته کرده است.

بسیاری از خانواده ها سابقه ای از اختلالات اوتیسم یا اختلالات مرتبط با آن دارند که نشان می دهد ریشه ژنتیکی است، هرچند هیچ ژن خاصی برای اوتیسم شناخته نشده است.

محققان در مورد نقش ژنتیک در علل اوتیسم اختلاف نظر دارند و برخی از آنها ترکیبی از ژن های مختلف را به عنوان علت اختلال ایجاد می کنند.

نظریه های متعددی درباره اوتیسم مطرح شده اند که دقیقا ثابت نشده اند.

علائم اوتیسم چیست؟
افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نیمی از علائم ذکر شده در زیر را نشان می دهند.

این علائم از خفیف تا شدید متفاوت است.

در موقعیت های کاملا متفاوت، رفتارهایی که با سن فرزند سازگار نیستند مشاهده می شود.
مشکلات کلیدی شدید وجود دارد
دشوار است برای بیان نیازها و استفاده از حرکات و حرکات به جای کلمات. آنها اغلب استفاده از ضمایر را عوض می کنند، به جای استفاده از “من”، آنها از “ما” استفاده می کنند.
کلمات یا جملات دیگران را تکرار می کنند.
خنده و گریه ناعادلانه است و برای هیچ دلیل خاصی نگران و مضطرب می باشند.
آنها یک خط مماس ایجاد می کنند و به دلایل دیگری که برای دیگران واضح نیست، بسیار ناراحت هستند.
آنها قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند.
دوست ندارم دیگران را بپوشانم
آنها تماس چشم یا تماس با چشم ندارند.
آنها به روش معمول پاسخ نمی دهند.
با اسباب بازی به درستی بازی نکنید.
مثل چرخش و نوسان
احساس درد کمتر یا بیشتر از حد.
از خطرات ترسیدن یا نترسیدن
تحرک یا عدم تحرک.
آنها به سخنرانی ها یا صداهای واکنش نمی دهند و پاسخی نمی دهند، اگرچه حس شنوایی سالم است.

سایت مشاورانه “moshaveraneh” در کنار شماست.

اشتباهات در مورد اوتیسم:
کودکان مبتلا به اوتیسم هرگز تماس چشمی ندارند.
کودکان عادی، نابغه هستند.
کودکان مبتلا به اوتیسم صحبت نمی کنند
کودکان اوتیستیک قادر به نشان دادن عشق خود نیستند.
آموزش نوروفیدبک توسط صدها کارشناس بالینی در مشاوره روانشناسی انجام می شود تا به هزاران کودک طیف اوتیسم کمک کند تا اوتیسم را درمان کنند.

به طور مداوم گزارش می دهد که کودکان خود را هنگامی که نوروفیدبک را شروع می کنند آرام تر می کنند و احساسات را بهتر مدیریت می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-۷ روش درمان اوتیسم با دارو یا بدون دارو با نوروفیدبک

سوء استفاده جنسی از کودکان نزدیک ۸۰۰۰۰ مورد در طول یک سال گزارش شده است، اما آمار گزارش نشده فراتر از اینهاست، به این علت که کودکان می ترسند به دیگران بگویند که چه اتفاقی برایشان افتاده و نیز گذراندن روند قانونی برای اثبات این موضوع سخت و مشکل می باشد.

مشکل باید شناسائی شود، تجاوز متوقف شده و کودک مساعدت های حرفه ای دریافت کند؛ آسیب های عاطفی و روانشناختی تجاوز در طولانی مدت می تواند برای کودک ویرانگر باشد.

این حادثه می تواند توسط هر کسی رخ دهد از جمله خانواده کودک ، والدین، پدر، مادر خوانده،خواهر و برادر یا خویشاوندان و یا خارج از محیط خانواده توسط دوست ، همسایه، پرستار، معلم ویا یک فرد بیگانه. زمانیکه این حادثه اتفاق می افتد ، در کودک انواع متفاوتی از احساسات ، افکارو رفتارهای دردآوری بروز کرده و تشدید می یابند.

مطالب مرتبط:

فواید آموزش جنسی به کودک و نوجوان

اغلب نشانه های جسمانی واضحی از تجاوز جنسی در کودک دیده نمی شود. برخی نشانه ها تنها توسط معاینه های بدنی توسط پزشک می‌توانند تشخیص داده شود.

سوء استفاده جنسی از کودکان مشکلات ذکر شده زیر را می تواند به وجود آورد:

علاقه غیر معمول و یا اجتناب از همه چیزهایی که ماهیت جنسی دارند.
مشکلات خواب و یا کابوس های شبانه
افسردگی و یا دوری گزینی از دوستان و خانواده
فریب کاری
اظهار اینکه بدنشان آلوده شده و یا آسیب دیده و ترس از این دارند که مشکل عمده ای در ناحیه تناسلی شان وجود دارد.

امتناع از رفتن به مدرسه
بزهکاری/ مشکلات رفتاری
پنهان کاری
اختلال هویت جنسی
نمودهایی از آزار و اذیت جنسی در نقاشی، بازی و خیالبافی ها
پرخاشگری های غیرطبیعی
رفتارهای خودکشی
والدین می توانند با استفاده از موارد زیر در جلوگیری و یا کاهش احتمال این آسیب نقش داشته باشند:

به بچه ها بگویید اگر شخصی بخواهد بدن تو را لمس کند و یا کاری کند که تو بخندی ، به آن شخص نه گفته و فورا به من اطلاع بده .
به کودکان بیاموزید که احترام گذاشتن به بزرگسالان تنها به معنی اطاعت محض و کورکورانه از آنها نیست.
به عنوان مثال به کودک نگویید همیشه هر چیزی را که معلم و یا پرستارت از تومی خواهند را انجام بدهی.

منبع:کانون مشاوران ایران-مسئله سوء استفاده جنسی از کودکان

افسردگی در انواع مختلف است:

خفیف
متوسط
شدید
طبقه بندی
طبقه بندی دقیق و طبقه بندی افسردگی بستگی به عوامل متعددی دارد.

این شامل نشانه هایی است که در شما ظاهر می شود، شدت آن و این که کدام علائم در شما ظاهر می شود، مهم هستند.

برخی از انواع اختلال افسردگی می توانند جهشی در شدت علائم شما ایجاد کنند.

بسیاری از افرادی که اطلاعات کمتری در مورد افسردگی دارند احتمالا شگفت زده خواهند شد تا ببینند که بیماری چه می تواند باشد.

مردم اغلب فکر می کنند افسردگی به معنای “احساس بد” یا “احساس غم” است.

آنها نمی دانند که افسردگی می تواند فردی را از تصمیم ساده ای منصرف کند، بیست ساعت در شبانه روز بخوابد، یا بدون علت گریه کند و نتواند متوقفش کند.

آشنایی با علائم افسردگی برای همه مهم است.

نشانه افسردگی خفیف و شدید را شناسایی کنیم - مورد تایید
نشانه های رایج که به عنوان علائم هشدار دهنده افسردگی در نظر گرفته می شوند می توانند سبب برخی دیگر از اختلالات روانی باشند، عبارتند از:

۱-تغییرات در سطح انرژی یا فعالیت
کاهش انرژی:
این اولین علامت است و تشخیص آن بسیار ساده است.

به طور خلاصه، به این معنی است که شما تا هفته گذشته یا ماه گذشته انرژی نداشته اید.

خسته نیستید، اما انرژی کمتر از آنچه شما استفاده می کنید دارید.

خستگی:
افسردگی می تواند باعث خستگی فیزیکی شود.

شما مجبور به خواب و استراحت نیستید، و حتی بعد از خوابیدن در صبح احساس خستگی می کنید.

چرت زدن، کشیدن بدن به طرف مقابل نشانه های خستگی هستند.

شهوت و بی حوصلگی:
فردی که افسردگی دارد ممکن است غیرعادی و خواب آلود باشد.

ممکن است ساعت ها بدون هیچ کاری روی صندلی نشسته و به چیزی واکنش نشان نشان ندهد، اما علاقه مند به انجام هر کاری نیست و از لحاظ جسمی سنگین است.

فعالیت کاهش یافته: این ممکن است به دلیل کاهش انرژی، خستگی، از دست رفتن اشتها یا مستقل از این عوارض باشد.

با این حال، اگر سطح فعالیت طبیعی افراد شروع به کم شدن می کند، این ممکن است نشانه ای از افسردگی باشد.

بی خوابی یا خواب آلودگی:
دراز کشیدن، اما بیدار و نگران بودن، ناتوانی در استراحت، احساس تنش و یا افکار مختلف، یک سرکشی و بی خوابی است.

منبع:کانون مشاوران ایران-نشانه افسردگی خفیف و شدید را شناسایی کنیم – مورد تایید

چه می توانم برای خلاص شدن از شر بدبختی خود و کمی کردن خساست مرد بکنم؟

آیا شوهرم خسیس است، یعنی پایان خطر، و هیچ چیز از دست من بر نمی آید؟

زندگی مشترک پر از تناقضات رفتاری و عدم هماهنگی در افکار و غیره است که همسر یا شوهر یکی از آنها است.

بهترین راه حل این مشکل شناسایی نوع بدبختی و از بین بردن آن از روش و راه است.

چه نوع از خساستی در شوهر من موجود است؟
خسیس احساسی
با این حال، در اغلب موارد، ما او را فردی می دانیم که به لحاظ مالی و پول و دارایی های دیگر خسیس نیست اما در روابط عاطفی خیلی خساست به خرج می دهد.

چنین فردی احساسات و هیجان های خود را با دیگران به اشتراک نمی گذارد و از شادی او لذت نمی برد.

در چنین شرایطی، ترس از صمیمیت به فرد آسیب می رساند.

این افراد بیشتر از اهداکنندگان خوبی و حس خوب به نوعی دریافت کنندگان حس خوب هستند.

خسیس بودن یک رویکرد به زندگی است و، همانطور که قبلا گفتم، به مسائل مالی محدود نمی شود، به همین دلیل محدود به مرد نیست، بلکه به عنوان سرپرست خانواده، به دلیل آسیب زا بودنش عمدتا در مورد پول و دارایی ها است.

مردان سرپرست خانواده هستند، شاید تأثیر زنان بدتر از مردان باشد، اما مشکلات مشابهی را به وجود خواهد آورد، و زن خسیس می تواند زندگی مشترک مثل مرد خسیس به چالش بکشد.

درمان خساست مردان
درمان خساست مردان
خسیسی ژنتیکی است؟
برخی موارد جزو شخصیت هستند.

صفات شخصیتی ویژگی هایی هستند که همیشه شخصی و متمایز هستند.

ما افراد را با ویژگی های شخصیت شان می شناسیم.

به عنوان مثال، زمانی که می گویید یک شخص خسیس است، در اکثر رفتارهایش خسیس است.

ژن ها بسیاری از ویژگی های شخصیت را مشخص می کنند.

یا حداقل، بر شیوع و شدت صفات شخصیت تاثیر می گذارد، اما هیچ ژن خاصی به تنهایی آسیب زا نمی شود.

چگونه با شوهر خسیس در زندگی مشترک رفتار کنیم
اعتقاد بر این است که ژن ها به شدت تحت تأثیر ماهیت افراد قرار نمی گیرند اما آنها الگوهای رفتاری که ممکن است منجر به برخی صفات شود تمایل دارند به عنوان مثال، ژن ها باعث اضطراب فردی می شوند و اضطراب مربوط به خستگی است.

به تازگی، یک ژن که نقش متابولیسم شیمیایی به نام دوپامین دارد کشف شده که با ویژگی سخاوت همراه است.

درمان خساست: آیا این جزو اختلالات روانی است؟
خساست یک اختلال روانپزشکی نیست اما اگر شدید باشد، بسیاری از اختلالات روانپزشکی بر زندگی و بستگان (به ویژه همسر و فرزندان) تاثیر می گذارد.

منبع:کانون مشاوران ایران-با مردان خسیس چگونه رفتار کنیم؟ روش جدید درمان خساست مردان

اگر تجربه یک مدیر مدرسه را داشته باشید، حتما متوجه می شوید قضاوت کردن در اختلافات کودکان تا چه حد سخت است، و از آن سخت تر منضبط کردن کودکان است. بعلاوه والدین نیز در قبال منضبط کردن کودک در مدرسه وظایفی دارند و نقش اصلی را ایفا می کنند. در این مقاله شما را با نکاتی در این زمینه آشنا خواهیم کرد.

شما باید رویکرد تأدیبی خود را بفهمید

تحقیقات نشان می دهد که یکی از مؤثرترین راهبردهای انضباطی، قاطعیت است؛ واضح و قاطع، همراه با واجب ترین مقررات و حامی احساسات کودکان. با اجتناب ناپذیر بودن پیامدهای رفتار، کودکان از کودکانی که آرام وسازگار هستند بهتر یاد می گیرند، البته زمانی که آنها سعی در انجام کار درست را دارند، که به نوعی با تقویت مثبت نیز توأم است.

برای مطالعه بیشتر:

کودکانی که نمی خواهند مدرسه بروند

ده نکته برای سازگار شدن کودک با مدرسه

یکی از مدیران مدرسه توصیه می کند: اوایل سالهای تحصیلی فرصتی را به دانستن خط مشی های انضباطی مدرسه اختصاص دهید قبل از آنکه همه چیز بر خلاف میل روی دهد. والدین باید اطمینان یابند که بر طبق خط مشی های انضباطی مدرسه برای حتی یک مسأله عمل می شود و در این بین مهم نیست که چه کسی قانون شکنی می کند. معمولاً مدارس سیاست های انضباطی را کتبی به صورت آنلاین و یا در فصل پاییز بازگشتن به هنگام عصر از مدرسه تعیین می کنند؛ اگر خبر ندارید، بپرسید. اکثر مدارس از رویکردهای زیر استفاده می کنند:

انضباظ مقتدرانه، معلم مقرات واضحی را طرح می کند و سه تا شش پیامد منفی برای هر تخلف از سلسله مراتب انضباطی را به کار می گیرد. کودکان برای رفتار خوب چیزهایی مانند برچسب های برجسته، منقش به اشکال یا گلوله های شیشه ای دریافت می کنند به طوری که بتوانند با گذشت زمان جایزه های بیشتری کسب کنند.

مداخلات و حمایت های رفتاری مثبت، معلمان برای بخش های مختلف مدرسه کارهای روزمره و تجارب آشکاری را تعیین می کنند (کلاس ها، توالت، اتاق غذاخوری و سرویس های ایاب و ذهاب). کودکان این کارهای روتین را تمرین می کنند و معلمان زمانی را صرف فراخواندن کودکان به کارهای خوب کرده و نیز تنبیهاتی قابل پیش بینی برای تخلفات رایج را برای همه وضع می کنند.

کلاس مسئول، معلمان کودکان را به همکاری با یکدیگر برای خلق مقررات کلاسی در شروع هر سال تحصیلی ترغیب می کنند. مدل‌سازی باعث می شود کودکان به رفتارهای مورد انتظاری مانند بالابردن دست ها و نگه داشتن درها توجه کرده و به مرور آن ها را در خود تقویت کنند.

پیامدهای اثربخش مناسب با نقش کودک و مرحله رشدی کودکان شما

دوستی که مدیر مدرسه بود تعریف می کرد:

روزی در اوایل تصدی شغلم، معلمی راون پسر بچه هفت ساله را به دفترم آورد. او دستمالهای کاغذی را از پنجره کلاس به طرف بیرون پرت کرده بود و معلم از من انتظار داشت که با او به شدت برخورد کنم. چهره آشک آلود کودک خبر از لجبازی و ترس می داد. من گزینه هایم را سبک سنگین کردم: دلجویی کردن، داد و فریادزدن، یا کلاً انجام دادن کارهایی دیگر؟ پس از آنکه گریه کودک متوقف شد، من از خودم و او تعجب کردم که چرا حتی نخواستیم از صدای آنچه در کلاس رخ داده به عنوان یک سند کمک بگیریم. سپس او بااشتیاق واقعیت را به من گفت”من فقط می خواستم ببینم آیا یک دستمال کاغذی خیس سریع تر بر روی زمین می افتد یا دستمال کاغذی خشک”.

من عاشق این کنجکاوی او شدم و اینجا من بودم که نباید او را دست می انداختم. در مقابل او آرام شد. معلم عصبانی و برآشفته شد. من دچار دردسر زیادی شدم.” متوجه کار جنجالی خودم شدم. ولی باید به دانش آموز کمک کنم تا بتواند انتخاب های بهتری داشته باشد و به او و معلمش نیز کمک کنم تا یکدیگر را به عنوان همکار ببینند نه دشمن”.

آن روز دانش آموز فرصت بازگشت به کلاس را از دست داد ولی در نامه ای به خاطر کارهای خود از معلم و ناظمش معذرت خواهی کرد. و با کمک ناظم توانست دستمال کاغذی های تمام توالت های پسرانه را تعویض کند و به خاطر چنین کار خوبی از سوی معلمش مورد تشویقی جانانه قرار گرفت. تجربه او به من آموخت که تمرکز بر هر کودک به عنوان یک فرد با اختصاص دادن زمانی برای فهمیدن امور جاری کاری کمک کننده است، نه داد و فریاد زدن. وقتی خانواده های کودکان مقررات را برای آنها روشن کنند و به آنها فرصتی برای منعکس کردن انتخاب های کودک خود بدهند آنها نیز متقابلاًبه خوبی واکنش نشان می دهند. من در این مواقع گفتن یک معذرت خواهی صادقانه ای (یا دست کم کار متقاعدکننده ای) را پیشنهاد دادم و به کودکان کمک کردم طوری برنامه ریزی کنند که دفعه بعد بهتر عمل کنند. این کار باعث می شود آنها نه تنها خوش رفتارتر بلکه اخلاقی تر نیز باشند.

برای مادران:

خود را مانند یک همکار مدرسه در نظر بگیرید

شما می توانید با فهماندن به کودک خود که هر کسی الزاماً باید تابع مقررات مدرسه باشد به نوعی از رابطه او با معلمانش حمایت به عمل آورید ولو آنکه در منزل مقررات متفاوتی دنبال شود. کودکان وقتی که والدین آنها برعکس تصمیمات معلم عمل می کنند گیج می شوند. مدیر یک مشاور حقوقی نیست و کودک شما نیازی به وکیل ندارد. در عوض او به والدینی آرام و خونسرد نیاز دارد والدینی که تمایل به همکاری با مدرسه برای کمک به احترام در رابطه، انعکاس و اصلاح آن باشند.

قبول کنید که همه چیز را نمی دانید

با مامان و باباهای دیگری که صحبت می کنیم می فهمیم والدین کمی در مورد فرآیند انضباطی مدرسه کودک خود آگاهند. کودکان اغلب توصیفات درهم برهم یا ناقصی از واقعیت می دهند و مدارس نمی توانند همیشه جزئیات زیادی از آنچه بد پیش می رود فراهم کنند.

مادری نگران است که پسرش شایان هر روز با گزارش دهی کارهای علیرضا به خانه می آید (در این مورد اسامی و جزئیات جابجا شده). او ممکن است بگوید علیرضا امروز روز خوبی داشت، یا علیرضا روز خیلی بدی پشت سرگذاشت. با گذشت زمان دیگر جزئیات نیز آشکار شدند. علیرضا رایانه معلم را شکست. او می خواست همکلاسی دیگر را کتک بزند. معلم از شدت عصبانیت می خواست همه بچه ها را از کلاس اخراج کند. مامان روز به روز نگران تر می شد. وقتی از معلم خواست تا در این باره برایش توضیح دهد تا خیالش راحت شود، او فهمید که کارکنان مدرسه اجازه گفتن جریان رسیدگی به وضعیت علیرضا را ندارند.

براساس اظهارات قانون حفظ حریم خصوصی و حقوق آموزشی فدرال، والدین باید به همه موارد ثبتی کتبی در مورد کودکان خود دسترسی داشته باشند و هیچ مدرسه ای نمی تواند اطلاعاتی را بدون رضایت والدین در اختیار دیگران قرار دهد. یعنی حتی اگر کودک دیگری به کودک شما آسیب رساند مدرسه نمی تواند در مورد آن کودک با شما صحبت کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-تعامل مدیران و والدین در انضباط مدرسه

زندگی هرگز در بهترین حالت برای یک فرد منفی باف و پر حرف نیست و این جزو اختلال روانی به شمار می آید.

آنها اغلب مشتاقانه با شما در مورد مشکلات و اختلال های زندگی تان صحبت می کنند.

آنها به طور مداوم با شما صحبت می کنند و از بدبختی به سوی بدبختی دیگر می روند و ذهن شما را از غم و ناراحتی زندگی شان اندود می کنند.

مردم پر حرف کسانی هستند که کلمات بی انتهایشان هرگز پایان نمی یابند.

این افراد به هیچ وجه گوش نمی کنند، بلافاصله صحبت می کنند و هرگز به جریان اصلی صحبت و بحت نمی رسند.

دوستی و صمیمیت را با حرف ها اندازه گیری می کنند و زمان با ارزش خود را با کلمات هدر می دهند.

این باعث برانگیختن ذهن شما و تحریف احساسات، قوت ها و قدرت شما، علاوه بر اتلاف وقت، منحرف کردن تمرکز و آرامش شما می شود.

شما ممکن است در زندگی خود با افراد منفی باف زندگی کنید.
شاید آنها در میان دوستان و همکاران و خانواده شما باشند و شما نمی خواهید با آنها رو در رو شوید.

راه حل های زیر می تواند برای مقابله با اثرات منفی و به حداقل رساندن آزار و اذیت این افراد استفاده شود.

گوش ندادن به کلمات شخص منفی باف
خودتان صحبت نکنید و با راه حلها، افکار و احساساتتان صحبت نکنید و اجازه دهید حرف های آنها پایان یابد.

پس از شنیدن تمام موارد، تعهد شما به گوش دادن به کلمات او به پایان می رسد.

فقط برای یک بار و برای همیشه گوش کنید.

سپس، بدون تأیید آنچه که او گفت، و بدون دخالت در احساسات او، از او این سوال را بپرسید: حرف هایت برای من چه سوی دارد؟

در بیشتر موارد، شما کلمات “هیچ چیز، ” را می شنوید.

همسرتان زیاد حرف می زند؟ دیگر توان و تحمل ندارید؟
او فقط به شنونده نگاه می کند و به دنبال مشاوره و راهنمایی نیست.
این استراتژی شما را در نظر نمی گیرد و یا به مثابه راهنما نیست.

بنابراین نیازی به مشاوره نیست و بهتر است مکالمه را پایان دهید یا موضوع مکالمه را تغییر دهید.

آیا میتوانی به من بگویی چکار باید بکنیم؟

در این مورد، شما می توانید راه حل ها و توصیه های خود را بدون قضاوت بیان کنید.

اگر بخواهد موضوع را درک نکند، گفتگو را متوقف کنید زیرا پیشنهادات مفید شما موثر نخواهد بود.

از آنجا که منفی باف ها و پر حرف ها اساسا از شنیدن متنفر هستند و به دنبال راه حل عملی نیستند، به دنبال راه های غیر واقعی هستند.

اگر آنها دوباره به نزد شما باز گردند و با عجله برای تعریف داستان از ابتدا یا اضافه کردن اطلاعات جدید به آن استفاده کنند، در این مورد، ذکر این جمله: آیا کار دیگری از من ساخته است؟ مهم است.

حرفش را قطع کنید
اگر از شما بخواهد دوباره به حرفهای او گوش دهید، در موقعیت خود ایستاده و بگویید: «من به شما ارزش زیادی می دهم و ارزش می خواهم، اما این تکرار حرف ها برای هیچ یک از ما مفید نیست.

در ابتدا همه چیز را فهمیدم آیا کار دیگری از من ساخته است؟

احساسات خود را صرف نکنید و در موقعیت خود قرار گیرید و از بیان کلمه ای دیگر به جز پیشنهاد و راهنمایی خودداری کنید.

می دانید که گوش دادن به مردم حراف و پرحرف و ماجراهای منفی و غم انگیز آن نشانه ای از مهربانی و خوبی شما نیست.

این نه تنها مشکل را کاهش نمی دهد، بلکه با گذشت زمان، ذهن شما نیز منفی باف می شود.

اگر با این افراد در محیط کاری همکاری می کنید، به آنها قاطعانه بگویید که وقت ندارید با آنها صحبت کنید و شما باید کاری انجام دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-همسرتان زیاد حرف می زند؟ دیگر توان و تحمل ندارید؟

کودکان خواندن با سرعت های بسیار مختلف را یاد می گیرند. برخی در کودکستان به طور مستقل توانایی خواندن را دارند برخی دیگر نیازمند گذراندن یک سال تمام یا آموزش بیشتری برای مهارت های کلمه سازی و آوایی هستند. اگر کودک شما از مشاهده کردن خواندن خود ناراحت است بهترین روش برای گفتن زمانی است که متوجه می شوید کودک شما مشکل دارد. به خاطر داشته باشید که خوانندگان مبتدی نمی توانند کتاب ها را بدون اشتباه بخوانند یا قادر به صداکشی هر کلمه نیستند. کودک شما ممکن است نیاز به کمک بیشتری داشته باشد اگر او:

علاقه ای به کتاب ها نشان نمی دهد. دکتر سوسان گلزر کارگردان برنامه فارغ التحصیلی دانشگاه ریدر درهنرهای زبان خواندن می گوید: “فقدان علاقه می تواند اجتنابی باشد”
هنگام خواندن بدخلق و دلسرد می شوند
سعی در فهم ساختار اساسی کتاب (جلد کتاب یا پشت آن) و یا حرکت راست به چپ در متن ندارند .
الگوهای اصلی کلمات را تا آخر دنبال نمی کنند (بعد از این مجموعه چه چیزی می آید: بزرگ، کوچک، بزرگ، کوچک،……. ).
اگر به نظر می رسد کودک شما در یادگیری خواندن مشکل دارد خود یا کودک را سرزنش نکنید. ریشه این مشکل کودک شما می تواند در مشکلات بینایی یا شنوایی، رویکرد آموزشی معلم، قابل فهم نبودن مطالب براساس سن او باشد. گلزر می گوید”من هرگز نمی گویم کودک شکست می خورد”. منظور من کتابی است که باعث عقب ماندن کودک شده است.

اینجا شش مرحله ای که می تواند برای بازشناسی و اصلاح مشکل کارآمد باشد در نظر گرفته شده است:

خواندن کودک خود را تماشا کرده و به آن توجه کنید.
حیطه های دشوار را یادداشت کنید: آیا او در بازشناسی کلمات آشنا مشکل دارد؟ او بارها یک کلمه را به طور مکرر غلط تلفظ می کند؟ زمان زیادی را به حدس زدن متن اختصاص می دهد؟ سعی نکنید او را اصلاح کنید؛ هدف شما مشاهده است.

با کودک صحبت کنید بدون اینکه زیاد نگران یا ناامید به نظر برسید.
شما قصد ترساندن کودک از کتاب ها را ندارید. از کودک خود در مورد مدرسه بپرسید. آیا معلم در کلاس تند تند راه می رود؟ کتاب ها خیلی سخت است؟ بدون اینکه کودک خود را با دیگر کودکان کلاس مقایسه کنید سعی کنید اطلاعاتی کسب کنید. نگویید”آیا همه کودکان سریع تر از تو می خوانند؟”بلکه بپرسید”آیا معلم هنگام خواندن کلاس را گروه بندی می کند؟”

با معلم کودک خود یا با یک متخصص در زمینه خواندن ملاقات داشته باشید.
قبل از رفتن سوإالات را آماده کنید و هر مشکلاتی که در منزل در کودک خود مشاهده کرده اید را بیان کنید. آنچه فکر می کنید مشکل است ممکن است برای خوانندگان مبتدی مشکلی عادی باشد. در مورد برنامه درسی خواندن و هر گونه ارزشیابی های خواندنی که برای کودک اختصاص داده شده است را، از معلم بپرسید. معلم می تواند به شما در مورد سطوح خواندن اطلاعاتی بدهد، و بر اساس آزمون های گرفته شده کمک هایی را ارائه دهد.

منبع:کانون مشاوران ایران-کمک به کودکی که تازه خواندن را می آموزد

فیلم آموزشی خانواده می تواند کمک مهمی برای دانستن مطالبی باشد که در ادامه ذکر می کنیم.

عوامل متعددی می تواند منجر به درگیری در خانواده شود.

شایع ترین عامل اغلب در نظر گرفته شده است “عروس با مادر شوهرش” و یا “داماد با مادر زنش”.

از زمان بسیار قدیم، رابطه بین عروس و مادرشوهرش یا برعکس همیشه حساس است، اما رابطه بین مادر و عروس بسیار مهم است.

مشکل مشترک قدرت مبارزه برای نسل ها است.
هر کس سلیقه و احساسات خود را دارد، بنابراین تفاوت بین عروس و مادر تعجب ندارد.

این تفاوت در نحوه موضوعاتی چون جایی برای زندگی، چگونگی تعیین سیاست زندگی شما و غیره منعکس شده است.

بعضی ترجیح می دهند یک شیوه ترکیبی از زندگی را انتخاب کنند، بعضی دیگر به یک سبک مستقل تبدیل می شوند.

با این حال، نمی توان انکار کرد که یکی از رایج ترین و مخرب ترین عوامل ازدواج، مبارزه برای قدرت است.

بیشتر درگیری ها بین “داماد و مادر زن” یا “عروس و مادر شوهر” رخ می دهد.

در مبارزه طولانی، برنده به ندرت یافت می شود.

وجود تعارض بزرگ به این معنی است که مردم فراموش کرده اند که برای چه می جنگند.

رابطه مادر زن و داماد
رابطه بین مادر و داماد چالش های خاص خودش را دارد.

ممکن است این نادیده گرفتن آن یا عدم برقراری ارتباط مناسب با مادر به رابطه تنش و سردی یا برعکس، انتظارات بیش از حد از مادر را ایجاد کند.

بسیاری از دختران و پسران، سال ها قبل از ازدواج، با اطلاعات منفی از شخصیت های “مادر زن” و “مادر شوهر” بمباران می شوند.

در جامعه ما، به طور کلی یک تصویر منفی از “مادر” وجود دارد، از این زاویه، ممکن است در نظر گرفته شود که بخشی از تفاوت های عروس و مادر به دلیل این پیشنهادات است.

بسیاری از زوج هایی که با تصورات غلط درباره زندگی خود، بدون در اختیار داشتن زندگی با افراد سالخورده دخالت می کنند، از همان ابتدا سعی دارند که این موضوع را جداسازی و محدود سازند.

همچنین می تواند منجر به ظهور چالش های خانوادگی بعدی شود.

در الگوی عمومی، زوج ها خانواده های مختلفی دارند، بنابراین ما باید دو مجموعه گسترده را ادغام کنیم.

یک رویکرد واقع گرایانه به مسائل عاطفی و نگرش اعضا می تواند به تقویت پیوندها کمک کند.

اگر بخواهید لحن ارتباط گرم و صمیمی را بدون نیاز به مادر خود به چالش بکشید، باید با پایان این داستان همراهی کنید.

یکی از ویژگی های شوهر شایسته داشتن اطلاعات و تخصص کافی است.
چنین شوهر آموزش هایی را که لازم است برای تبدیل شدن به داماد محبوب مادر زن را ببیند، دیده و بیشتر دانش و کمال او، هوش بیشتر او، مناسب تر خواهد بود.

شما ممکن است چندین بار این ضرب المثل را شنیده باشید که هر مردی که در سطح بالایی قرار دارد قطعا یک زن متخصص در کنار او قرار دارد.

مطمئنا شما می توانید بسیاری از چیزهای خود را انجام دهید، اما یک سیستم پشتیبانی قوی می تواند به شما بیشتر کمک کند.

معمولا همه روابط ها در روزهای اول پس از ازدواج، اعضای خانواده محبوب و دوست داشتنی هستند، به طوری که آنها به تمام اعضای خانواده تازه عروس و داماد احترام می گذارند.

اما در بعضی از خانواده ها روابط عادی، با روابط خشک، خنثی، حتی سرد و خسته کننده، طولی نمی کشد.

واقعیت این است که در بسیاری موارد این خواهران و برادران تازه متولد شده هستند که به عنوان یک عضو جدید از خانواده قادر به ایجاد موقعیت خود نیستند، به طوری که آنها در نزد خانواده خود یک داماد محبوب می مانند.

شما می توانید به داماد محبوب مادر زنتان تبدیل شوید، اگر …

برای اینکه همیشه یک داماد خوب باشید، رفتار شما در چند روز اول ازدواج شما اهمیت بیشتری دارد.

شما باید مورد هایی را بدانید که می تواند رابطه تان را با خانواده ی همسر تان مدیریت کند.

در مورد توانایی های خود دروغ نگویید، اما بیش از حد فروتن نباشید.
از والدین همسر خود درباره مسائل مربوط به کار یا خانواده سوال کنید

ناراحت نشوید و به خودتان راست بگویید.
همچنین در مورد نقص های خود صادق باشید و بگوئید که سعی دارید آنها را حل کنید.

حداکثر مهارت های خود را در عمل نشان دهید و توانایی های خود را ثابت کنید.

هرگز خانواده خود را با خانواده مقابل مقایسه نکنید.
اگر با مادری و خواهری خود مخالفت یا ناراحتی داشته باشید، به طور خصوصی با آنها صحبت کنید.

به یاد داشته باشید رفتار شما با مادر و خواهر شما، یک مدل برای رفتار شما با همسر آینده شما خواهد بود.

فراموش نکنید که هدایای گران قیمت را بخرید اما مواردی را برای دادن هدایای خود به همسر و اعضای خانواده خود فراموش نکنید.
حتی به عنوان یک کتاب، شاخه گل، و غیره.

منبع:کانون مشاوران ایران-به داماد محبوب مادر زنتان تبدیل شوید

تربیت فرزند پسر، تربیت کودک از چه سنی شروع میشود، تربیت فرزند سالم، تربیت فرزند از نظر روانشناسی، تربیت کودک یکی از سخت ترین مراحل فرزندآوری است، هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است و همین باعث می شود که تربیت کودک به امری سخت برای والدین تبدیل شود. روانشناسان بسیاری اعتقاد دارند که دلایل بسیاری از اختلالات در دوران کودکی نهفته است و همین به اهمیت دوران کودکی تاکید دارد، رفتاری که با کودک داشته باشید آینده او را رقم می زند.

تربیت فرزند چیست
در دنیای امروز خشونت های زیادی علیه کودکان در حال شکل گیری است. بسیاری از خشونت ها از جانب والدین در برخی خانواده علیه کودکان شکل می گیرد که در نتیجه اعتقاد به تنبیه های بدنی برای تربیت کودک به وجود می آید. پژوهش ها نشان می دهد که تربیت کودک با استفاده از آزار جسمی و تنبیه بدنی راهکاری بسیار نامطلوب بوده که از هر لحاظ توسط علم روانشناسی و غیره رد شده است و موجبات بروز بسیاری از مشکلات روحی و جسمی و روانی را در بین آن ها فراهم می کند.تربیت فرزندان ۷ تا ۱۴ سالبه حدی مهم است که روش های ناصحیح در تربیت فرزند منجر به بروز بسیاری از مشکلات رفتاری و روحی روانی برای کودکان در اینده آن ها خواهد شد و دلیل بسیاری از رفتاری های ناهنجار اجتماعی نیز همین خشونت ها و به کار بردن روش های ناصحیح در تربیت فرزند از لحاظ رفتاری است. در ادامه نکات تربیتی روانشناسی آمده است که به شما در تربیت کودکی سالم و موفق کمک می کند:

تربیت فرزند از نظر روانشناسی
برای تربیت کودک از دیدگاه روانشناسی باید موارد زیادی را رعایت کنید که در ادامه مهم ترین آن ها ذکر شده است:

۱. عزت نفس فرزندتان را تقویت کنید
لحن صدا، زبان بدن و هر بیانی که دارید بر تربیت فرزند پسر تاثیر می گذارد، تنها لازم نیست که به حرف های خود اهمیت دهید حتی لحن صدا نیز برای کودک مهم است. رفتار شما به عنوان والد بیش از هر چیز دیگری بر عزت نفس آن ها تأثیر می گذارد. به کودک خود اجازه دهید به صورت مستقل کار کند تا احساس کند که توانایی بالایی دارد. کلمات نیز می توانند همانند تنبیه جسمانی آسیب بزنند، اگر کودکتان در کار خود موفق نبوده به او امید دهید تا بار دیگر تلاش کند، کلمات خود را با دقت انتخاب کنید و دلسوز باشید.

۲. از ویژگی های خوب او تعریف کنید
چند بار در روز کودکتان را به دلیل کارهای بدی که انجام می دهد تنبیه می کنید؟ چقدر از او انتقاد می کنید؟ همیشه ویژگی های مثبت او را ذکر کرده و به او بگویید که متوجه کارهای خوب او می شوید. با تنبیه، کودک احساس می کند که کارهای مثبت او دیده نمی شود. به طور مثال به او بگویید: امروز بسیار دختر خوبی بودی مرسی که به من کمک کردی وسایلت رو جمع کنیم یا مرسی که ساکت ماندی تا به کارهایم برسم.

۳. قوانین مشخصی داشته باشید
برای تربیت فرزند سالم قوانین در خانه باید مشخص باشد، بایدها و نبایدهای تربیت فرزند از همان ابتدا باشد مشخص شود. نظم و انضباط باید از کودکی یاد گرفته شود، حتما قوانین را به آن ها توضیح دهید و به آن ها بگویید که حتی والدین نیز مجبور هستند این قوانین را رعایت کنند. به طور مثال به کودک خود یاد دهید که حتما پیش از دیدن برنامه تلویزیون باید تکالیف خود را انجام دهد. می توانید چارتی تشکیل دهید و در آن چارت کارهای مثبت و مفید او را علامت بزنید.

۴.برای بچه هایتان وقت بگذارید
در زندگی شلوغ امروزی برای بسیاری از افراد وقت ندارند تا با کودکان خود وقت بگذرانند.اگر می توانید به شکلی تنظیم کنید که زمان های صرف غذا کنار هم بوده یا شب ها در مورد روز خود صحبت کنید. اکثر بچه ها به دنبال توجه والدین خود هستند بنابراین اگر توجه لازم را دریافت نکنند سعی می کنند با رفتارهای ناپسند والدین خود را مجبور کنند که به آن ها دقت شود.

تربیت فرزند
۵. الگو باشید
یکی از مهم ترین نکات کلیدی در روانشناسی تربیتی کودک این است که الگو هرکودکی والدین است، کودک به شما نگاه می کند و سعی می کند مانند شما رفتار کند. احترام، صمیمیت، صداقت، مهربانی، بردباری. رفتار غیر خودخواهانه از خود نشان دهید تا کودکتان از شما یاد بگیرد. اگر همیشه در مورد مسائل مالی در خانه صحبت کنید کودک یاد می گیرد که پول مهم ترین چیز است و آن را از همه چیز بالاتر قرار می دهد. اگر دروغ بگویید کودک یاد می گیرد که دروغگویی کار خوبی است.

۶. انعطاف پذیر باشید
همانطور که فرزند شما تغییر می کند، باید سبک فرزندپروری خود را تغییر دهید. هر روش در سنی جواب می دهد، روشی که در سن یک سالگی برای کودک شما موفق بوده است ممکن است در دوسالگی کاربرد خود را از دست بدهد. به طور مثال شما نمی توانید مانند یک کودک به نوجوان بگویید که چه رفتاری داشته باشد بلکه تنها می توانید تا حدودی او را نصیحت و راهنمایی کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت فرزند

نگرانی در مورد استفاده از داروهای در دسترس، سوءمصرف الکل، رانندگی در حال مستی، نگرانی از سیگار کشیدن و پک زدن پیپ در اماکن عمومی. مجبور کردن کودکان به سخت کوشی برای موفقیت در تحصیل و ورزش. مهیا کردن حمایت های خانگی و مالی. اهمیت به نمرات و کارهای تحصیلی. وادارکردن آنها به سالم خوردن و رفتن به کلیسا و عبادت گاه ها یا صرفاَ بریدن از دیگران و بیرون رفتن… لیست کردن مواردی از این قبیل به منظور تمرکز والدین بر آنها کاری طولانی و زمان بر است.

انسان دارای نیازهای هیجانی، نیازهای فیزیکی و نیازهای سبک زندگی است. بعلاوه تکنولوژی، کار والدین را سخت تر کرده است، کودکان پای تلویزیون نمی نشینند تا به والدین خود نشان دهند که نگاه نمی کنند در حالی که به سمت گوشی های خود روانه می شوند تا به منابع و اطلاعات در یوتیوپ دسترسی پیدا کنند و به طور مداوم راههای جدید متصل شدن را یاد می گیرند طوری که والدین در این مورد با کودکان خود دچار مشکل می شوند.

این افکار خیال بافی شما نیست. فرزندپروری سخت تر شده است. وقتی به فرزندپروری می اندیشید شما ممکن است به همه موارد لیست شده در بالا فکر کنید اما یک جنبه اضافی را به جعبه ابزار”کارهای مورد تمرکز” اضافه کنید، به کودکان خود برقراری تعادل بین قوی بودن و دفاع از خود و باورهای خود و در عین حال مهربان بودن را یاد دهیم.

ممکن است القای گسستگی به نظر برسد مانند “فقط قوی بمان” و”آدم های خوب جا نمی زنند” برخی از این مثال ها هستند، اما آموزش به کودکان در دنیایی که به نظر می رسد روز به روز طردشدگی در آن بیشتر و بیشتر شود ممکن است تنها راه کمک به کودکان برای بقاء و پیشبرد زندگی های آنها باشد.

قوی شدن:

قوی بودن به معنای قلدری نیست. در حقیقت شخص واقعاً قوی دارای جوهره درونی به امکان مقاومت در برابر هر آنچه زندگی پیش روی آنها قرار می دهد مانند قلدری و تحقیر دست می یابند.

افراد قوی اطمینانی درونی را در خود پرورانده اند که به آنها امکان می دهد تا باور کنند هر آنچه در زندگی رخ می دهد مهم نیست. اصولی که والدین می توانند به کودکان خود برای قوی بودن اما نه سرکوب کردن بیاموزند چه می باشند؟

به آنها یاد دهید راه اندازهای رفتار خود را بشناسند و هرآنچه آنها را غمگین می کند را بشناسندو یا آنها را در بازی خود راه ندهند. چرا این ها را یاد بگیرند؟ زیرا هر چه فرد بیشتر در مورد محرک ها بداند زودتر می تواند فرصت مواجهه با آنها به شکل مستقیم تر و عقلایی را بیابد. هر چه شما بیشتر غمگین شوید احتمال بیشتری در رسیدن به حد انفجار و یا در خود فرو رفتن وجود دارد.
زبان صریح و غیر خشونتی را تمرین کنید. به جای گفتن “ازت متنفرم” بگویید”من خیلی حالم بد می شود وقتی از من درخواست انجام کاری را می کنی و دوست ندارم انجام دهم”. به آنها کمک کنید واکنش های خود را بسنجند و اظهارنظرهای خود را با رفتارهای خود نه اشخاص، مرتبط سازند.
نکته: به عنوان یک بزرگسال بسیار مهم است که این رفتار را نیز الگوسازی کنید.

ایستادگی کردن برای خواسته. به آنها کمک کنید چیزی که می خواهند و به آن باور دارند را به دست آورند. به آنها امکان پیشقدم شدن را بدهید، برای تمجید از کسی به خاطر کار مهمش نامه بنویسند، به آنها در مورد آنچه در پیرامون آنها رخ می دهد آموزش دهید (بله، حتی خردسالان نیز می توانند اهمیت محیط و دنیای خود را یاد بگیرند). هر چه بیشتر آنها مجهز به درونگاهی برای ایستادگی برای خواسته خود باشند به احتمال کمتری آنها برای همه چیز به هم می ریزند.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش قوی بودن و مهربان بودن به کودکان

کودکان چه کاری را به خوبی انجام می دهند؟ تمام کودکان دارای یک یا چند نوع توانایی هستند، هرچند که همیشه این توانایی را نزد والدین خود نشان ندهند. کودک شما ممکن است اولین فرد در خانواده باشد که مهارت ژیمناستیک داشته باشد و یا ذوقی در نواختن پیانو داشته باشد، یا ممکن است یک توانایی خاص برای خنداندن مردم داشته باشد. استعداد می تواند در هر شکلی بروز کند اما ممکن است برای بروز پیدا کردن نیاز به روشن کردن و بیرون کشیدن آن باشد. در اینجا چند نکته برای بیدار کردن و پرورش استعدادهای طبیعی کودک شما، آورده شده است:

همیشه در حال نظارت و جستجو باشید

کودکان ممکن است معمولا استعدادهای خود را تشخیص ندهند، با این حال به صورت غریزی این استعدادها را دنبال می کنند، به عنوان مثال، چنانچه کودک شما علاقه ی خاصی به جعبه نقاشی دارد، این می تواند یک نشانه از این مطلب باشد که او یک هنرمند است- او ممکن است که هنوز کار زیادی با قلم موی خود انجام ندهد- اما صبر و شکیبایی شما با تکامل استعداد او ارزش پیدا خواهد کرد.

برای کودک خود فرصت ها را فراهم کنید
استعدادها برای تکامل نیاز به یک فتح باب دارند. اگر هیچ فرصتی برای یک توانایی برای تغذیه آن وجود نداشته باشد، ممکن است این توانایی در کل سال های شکل گیری کودک سرکوب شود، که بعد از آن ممکن است برای توسعه آن استعداد خیلی دیر شده باشد. به عنوان مثال، اگر کودک یک استعداد برای نواختن طبل و دنبک دارد، ممکن است تا زمانی که بر روی طبل ضربه نزند، این استعداد در او شکوفا نشود. مهم است که طیف وسیعی از فرصت ها را برای کودک خود فراهم کنید بطوری که هر استعداد پنهانی بتواند بروز یافته و شکوفا شود. شما می توانید این کار را با معرفی موضوعات مختلف، بازی ها، توانایی هاو مهارت های مختلف به او و کمک به او در دنبال کردن آنها انجام دهید.

پرورش هویت
تشویق و ستایش یک راه طولانی برای بسط و توسعه ی استعدادهای کشف شده ی فرزند شما خواهد بود. بگذارید کودک شما بداند که شما به توانایی های او افتخار می کنید و علاقه ی خود را به موضوعات مورد علاقه ی او، خواه خود شما به این موضوعات علاقه داشته باشید یا نه؛ نشان دهید. به دنبال فرصت هایی باشید تا مهارت های او را به دوستان و آشنایان خود نشان دهید؛ حمایت آنها حمایت فردی شما را تقویت خواهد کرد. معلمان مدرسه ی کودک نیز ممکن است قادر به گشودن فرصت هایی برای استعدادهای او باشند. اما برای توسعه ی جدی، شما ممکن است به سرمایه گذاری در آموزش خصوصی و حمایت های دیگر مانند دوره های آموزشی، مسابقات و تجهیزات نیاز داشته باشید.

منبع:کانون مشاوران ایران-۴ روش برای کشف و پرورش استعداد کودک شما

نوجوان لجباز را چگونه می توان آرام کرد؟ در برخورد با نوجوان لجباز نباید عصبانی شد بلکه باید با قاطعانه به آن ها نشان داد که چگونه باید به اعضای خانواده و محیط آن احترام بگذارند. عصبانیت شما تنها باعث لجبازی بیش تر آن ها می شود. در ادامه راهکارهایی بیان شده است اما اگر از پرخاشگری و لجبازی نوجوان یا کودک خود شاکی هستید می توانید از مشاوران مرکز ستاره ایرانیان کمک بگیرید. مشاوران ما به طور تخصصی لجبازی و پرخاشگری نوجوان را در کوتاه ترین مدت بهبود می بخشند.

روانشناسی لجبازیعلت لجبازی جوانان چیست؟ نوجوانان و جوانان در دوره ای زندگی قرار دارند که ممکن است تناقض های زیادی داشته باشند، علاوه بر این، آن ها برای فردیت و استقلال خود هر روز در حال تلاش هستند و از طرفی دیگر می خواهند در مدرسه و بین دوستان خود محبوب باشند. استقلال آن ها باعث می شود که اجازه ندهند به آن ها کمک کنید در حالی که به کمک شما احتیاج دارند. از طرف دیگر مشکلات هورمونی و رشد باعث می شود دمدمی مزاج شده و نتوانند احساسات خود را به درستی کنترل کنند.

خلق و خوی نوجوان به دلیل رشد مغز او مدام در حال تغییر است و همین باعث می شود که در کنترل احساسات خود احساس ناتوانی داشته باشد. در این دوره توصیه های زیادی به والدین می شود که به بهبود ارتباط آن ها با نوجوان و کاهش علاقه نوجوان به استفاده از مواد مخدر یا خودکشی منجر می شود.

پیشنهاد مشاور: رفتار با جوان ۱۸ ساله

با دختر نوجوان لجباز چگونه رفتار کنیم
رفتار با نوجوان ۱۳ ساله دختر باید چگونه باشد؟ بلوغ تاثیر بسیار قابل توجهی بر زندگی دختران دارد زیرا هم تغییرات خلقی هم جسمانی شدیدی را ایجاد می کند. بلوغ دختران حدود ۱۱ سالگی شروع و بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی دختران بالغ می شوند. یکی از مشکلات اصلی که دختران تجربه می کنند مشکلات و نگرانی های مربوط به شکل ظاهری خود است که بر اعتماد به نفس آن ها تاثیر زیادی می گذارد.در این سن حساس والدین به خصوص مادران باید تا جایی که می توانند با دختران نوجوان خود ارتباط برقرار کنند. ارتباط مداوم میان والدین و دختران باعث می شود که احتمال رابطه جنسی خطرناک، مصرف مواد و خودکشی به شدت کاهش یابد.

همواره نکات مثبت رفتاری و شخصیتی فرزند خود را به یاد داشته باشید و روی آن ها تاکید کنید، با نوجوان خود مهربان بوده و سعی کنید آن ها را درک کرده و وقت کافی برای ارتباط با آن ها بگذارید. به یاد داشته باشید که عبور از این مرحله باعث افزایش سلامت روانی نوجوان شما می شود.

نوجوان لجباز
۸ رفتار موثر با نوجوان
در ادامه ۱۱ رفتار مفید و موثر برای کاهش لجبازی نوجوان آمده است، این موارد به شما کمک می کند تا تنش را به حداقل رسانده و به بهترین شکل با نوجوان خود تعامل برقرار کنید.

۱.اجازه ندهید شما را عصبانی کند
نوجوانان عاشق این هستند که کنترل شما را در دست بگیرند بنابراین تلاش می کنند که با تحریک یا تغییر شرایط شما را مجبور کنند که کنترل خود را از دست داده و به درجه ای برسید که او شرایط را در دست بگیرد. در حقیقت وقتی شما عصبانی میشوید جای والد و فرزند تغییر می کند.

بنابراین خونسردی خود را حفظ کنید. هرچه واکنش کم تری نشان دهید، با منطق بهتر و صحیح تر می توانید تصمیم بگیرید. همیشه می توانید پاسخ بهتری به شرایط پیدا کنید تنها کافی است برای چند ثانیه تا ۱۰ شمرده و منطقی شرایط را ارزیابی کنید. پاسخ های احساسی باعث می شود که فرزندتان متوجه بشود کنترل شرایط را از دست داده اید.

منبع:کانون مشاوران ایران-نوجوان لجباز

در گذشته، عروس معمولا با خانواده شوهرش زندگی می کرد و هیچ مشکلی نداشت، اما در طول زمان این فرهنگ دستخوش تغییر بیشتر شد.

یکی از سخت ترین روابط ما با خانواده شوهر است.

وقتی ازدواج می کنیم، اکثر ما متوجه نمی شویم که ما با یک خانواده دیگر ازدواج کرده ایم.

این خانواده ممکن است سنت ها، رفتارها و عادت هایی داشته باشد که بر خلاف ما باشد.

خانواده شوهر
هنگامی که درگیری ها یا اختلاف نظر در زمینه آداب و رسوم و غیره، وارد خانواده شود، درگیری ها و بحث ها شروع می شود.

پس چگونه این ها قابل تحمل و قابل قبول باشد؟

این به افرادی بستگی دارد که در بحث شرکت می کنند.

بنابراین، یک قاعده کلی در مورد خانواده شوهر این است که از احساسات تان به عنوان راهنما کمک بگیرید.

برخی مسائل وجود دارد که نباید با بستگان شوهر تعارض داشته باشد.

ازدواج یک تعامل است که علاوه بر همسر در آن خانواده ها اهمیت دارند.

درک و رفتار مناسب با خانواده همسر شما برای زندگی موفق ضروری است.

رابطه درست با خانواده همسر، علاوه بر محبوبیت بین آنها، تضمین یک زندگی موفق و رضایت همسر است.

اما شما باید بدانید که اصول اولیه زندگی بر اساس نامزدی استوار است، بنابراین شما باید در طول نامزدی اصول رفتار درست با همسرتان را بیاموزید تا بتوانید آرامش داشته باشید و آینده خوبی با همسر و فرزندتان داشته باشید.

اهمیت دوره نامزدی این است که شما به راحتی می توانید خانواده ی همسر خود را بیابید و در آینده برای زندگی مشترک قابل اعتماد آماده شوید.

خودتان باشید و از ابتدا راه مستقیم بروید.

رفتاری که پدر شوهر و پدر زن را شیفته خود می کند
راه حل برای برخورد با خانواده همسر شما
اولین خشت را درست بگذارید

شما باید با آنها به اندازه کافی برخورد کنید تا زندگی خانوادگی جدید خود را داشته باشید.

رفتار صحیح محدود به احترام بیش از حد و چنین مسائلی نیست.

شما باید بدانید که چگونه با افرادی که در جستجوی دنیای خود هستند و آنها را می شناسید، رفتار کنید.

چیزهایی که ما به دنبال آن هستیم، رفتارهای بنیادی است که به هر فردی با هر اخلاقی پاسخ می دهد.

خودتان باشید

برخی از افراد در یک رابطه ازدواج کرده و با یک زن ازدواج کرده اند یک تصویر شگفت انگیز از خودشان نشان می دهند که همه خانواده ها آن را دوست دارند.

در این مورد، خانواده همسر خود به این تغییر موقعیت واکنش نشان می دهند، و این ممکن است برای شما بسیار مفید باشد.

در حالی که حق دارند.

از اولین روزهای نامزدی که شما باید در مورد همسر و خانواده خود بدانید، نقش بازی نکنید و خودتان باشید.

البته، خود واقعی شما بیش از بازی کردن نقش شما مهم است و شما لازم نیست که بخشی از مشکلات خود را به زبان بیاورید.

خودمانی نشوید
شما احتمالا این توصیه ها را بارها و بارها شنیده اید و مشاوره خانواده هم به این امر تاکید دارد.

اما باید بگویم که شما در اشتباه هستید در ضمن، این بهترین توصیه ای است که ممکن است به کسی بدهید.

گام اول در راه خود بودن این است که احترام قاطع تان را برای خانواده ی همسر خود حفظ کنید و سعی کنید آنها را با استفاده از صفت ها و کلمات زیبا صدا کنید.

در عین حال سعی کنید ارزش خود را حفظ کنید.

بسیاری می گویند پدر شوهر یا پدر زن همانند والدین ما هستند، اما بهتر است که والدین و همسرتان را در همان موقعیت والدین همسر خود بدانید.

رفتار درست با پدر زن و پدر شوهر
فاصله خود را در برخورد با خانواده همسر خود حفظ کنید و از راهنمایی های مرکز مشاوره در این زمینه کمک بگیرید.

دخالت نکنید

سعی کنید در رابطه شریک زندگی خود با خانواده اش دخالت نکنید.

حتی اگر آنها شروع به جر و بحث خانوادگی با هم کردند، بهتر است بحث و مبارزه نکنید، شما هیچ واکنشی نشان ندهید و چیز دیگری را انجام دهید.

با احترام رفتار کنید.
اگر اختلاف بین همسر و اعضای خانواده تان را می بینید، زمانی که فقط به همسرتان گفته اید که بهتر است این رفتار را نشان ندهد، چیزی درست نمی شود.

فاصله را تعیین کنید

ماندن و دوست داشتن فقط یک ضرب المثل نیست.

یک شیوه زندگی هنگامی که شما با خانواده ی همسر خود مسافرت می کنید، شما را به آنها نزدیک می کند.

بسته به اندازه فاصله زندگی که در آن زندگی می کنید، محدودیت های رفت و آمد خود را مشخص کنید.

اگر مشکلی ناراحت تان کرد و شما معمولا به خودتان فرو رفتید سعی کنید ناراحتی خود را فراموش کنید، بهتر است این حرکت را متوقف کنید و وضعیت خود را در زندگی مشترک روشن کنید.

اگر مشکل دارید یا از چیزی ناراحت هستید، فقط در مورد آن صحبت کنید بدون صحبت در مورد چیزی دیگر.

منبع:کانون مشاوران ایران-رفتاری که پدر شوهر و پدر زن را شیفته خود می کند

معجزه برای درمان افسردگی را به چشم خود ببنید. چرا برخی از درمان افسردگی اجتناب می کنند؟

طبق گزارش انجمن روانپزشکی در حال حاضر ده ها میلیون نفر از افسردگی رنج می برند . ۹۹ درصد از تشخیص های سلامت روان افسردگی می باشد و یک درصد باقی مانده از اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی رنج می برند. این آمار نشان می دهد که افسردگی چقدر شایع می باشد. همچنین این سوال را ایجاد می کند که چرا بسیاری از مردم از درمان افسردگی اجتناب می کنند.

با اجتناب از درمان افسردگی، به تنهایی باید با علائم آن مبارزه می کنید. این علائم شامل تغییرات خلقی، رفتاری، مشکلات خواب، بیماری جسمی، مشکلات تفکر، تغییر وزن، تغییر اشتها و حتی خودکشی است.

اگر از درمان اجتناب نکنید و در عوض از کمک مورد نیاز خود بهره مند شوید، زندگی شما راحت تر و رضایت بخش تر شده و یاد میگیرید که چگونه با وضعیت خود و علائم خود کنار بیایید.

چرا معجزه برای درمان افسردگی رخ می دهد؟
نوروتراپی و لورتا
این روش های با جدیدترین دستگاه های درمانی جهانی صورت گرفته و هیچگونه عوارضی به همراه ندارد.

درمان افسردگی با لورتا
می توانید اطلاعات بیشتر درمورد لورتا کسب کنید

روان درمانی
تلاش برای جلوگیری از درمان افسردگی شما را منزوی می سازد. پس چرا کمک نمی گیرید؟ در ادامه دلایلی ذکر شده است که بسیاری از افراد بخاطر آن ها از کمک مورد نیاز خود اجتناب می کنند:

انتظار برای رهایی به مرور زمان. افسردگی با گذشت زمان سخت تر شده و زندگی را برای مدت طولانی تری دشوار می کند.
ترس از نیاز به دارو، همه درمان‌های افسردگی نیاز به دارو ندارند و بسیاری از داروها موقتی هستند.
همیشه احساس غم نمی کنید، اما غم و اندوه تنها علامت یا اثر افسردگی نیست.
از صحبت با پزشک یا درمانگر خجالت می کشید، اما دلیلی برای این موضوع وجود ندارد زیرا این یک وضعیت پزشکی واقعی مانند دیابت یا کلسترول بالا می باشد.
از پرداختن به موضوعات ریشه ای و قدیمی در درمان می ترسید.
آگاهی محدود. برخی از افراد گاهی اوقات شدت مشکلات را به حداقل می رساند و منطقی می داند که آنچه در حال وقوع است «آنقدرها هم بد نیست» یا «همه تحت فشار قرار می گیرند».
احساس بی کفایتی. بسیاری از مردم بر این باورند که ناکافی می باشند و باید بتوانند به تنهایی از عهده افسردگی خود برآیند.
در دسترس نبودن: برخی افراد نمی دانند چگونه کمک بیابند، در مناطق محروم این مشکل شدید تر می باشد.
غرو. گاهی اوقات مردم فکر می کنند که باید بتوانند مشکلات خود را بدون هیچ گونه نظر حرفه ای حل کنند و به تنهایی مشکلات خود را پشت سر بگذارند.
اطلاعات غلط. مردم همچنین از درمان سلامت روان چشم پوشی می کنند، زیرا اطلاعات نادرستی در مورد درمان افسردگی دارند.
بدیهی است که هیچ یک از این دلایل عدم مراجعه به روانشناس را توجیح نمی کند و تا مراجعه نکنید هیچ معجزه برای درمان افسردگی رخ نمی دهد. شما لایق یک زندگی جذاب و کامل هستید، از درمان افسردگی اجتناب نکنید. به دنبال کمک باشید تا بتوانید به لذت روزمره از چیزها و افرادی که دوست دارید بازگردید.

منبع:کانون مشاوران ایران-معجزه برای درمان افسردگی

فوبیا پاسخی غیر طبیعی و وسواسی به خطرات بالقوه است که زندگی روزمره را مختل می کند.

فوبیایی بیماری است که در دوران کودکی ریشه دارد، بنابراین باید در همان کودک درمان شود.

در این مقاله ما در مورد انواع فوبیا در کودکان بحث می کنیم تا خانواده ها بیشتر با آن ها آشنا شوند.

فوبیای حیوانات
برخی از کودکان از ابتدا حیوانات را دوست دارند، اما برخی دیگر حیوانات را به عنوان هیولا می بینند.

احتیاط در برابر حیوانات معمولا در کودکان کم سن و سال رخ می دهد.

هنگامی که کودک رشد می کند تا درک کند.

بعضی از حیوانات ترسناک هستند، اما کودک تفاوت بین آنها را نمی فهمد، و برخلاف ان از ان هایی که خیلی هم ترسناک نیستند ممکن است بترسد.

معمولا تا سن پنج یا شش سالگی فوبیا خود را از دست می دهند.

حیوانات زیادی در جهان وجود دارد.

بسیاری از مردم برای مقابله با برخی از آنها مانند مارها و حیوانات متحدالفکر هستند و این وحشتناک است.

اما برخی حیوانات خانگی نیستند و فوبیا کودک از آنها می تواند خنثی شود.

شما می توانید چیزهای زیادی را برای کاهش فوبیا فرزندتان انجام دهید.

بنابراین، آنها با حیوانات بسیار آرام خواهند بود.

آیا کودک شما از فوبیا رنج می برد؟ فوبیا در کودکان
فوبیای حشرات
نه تنها اکثر مردم حشرات را دوست ندارند، بلکه می خواهند فرزند ان ها نیز این گونه باشد.

زیرا تغییر آن بسیار دشوار است.

بسته به شخصیت کودک و احساسات خانوادگی.

در مورد حشرات، نزاع طبیعی می تواند به یک فوبیا واقعی و خشن تبدیل شود.

ما با کودکان و بزرگسالانی مشاوره کرده ایم که بدون فوبیا و وحشت حتی نمی توانستند به حریم حشرات نزدیک شوند.

فوبیای تاریکی
تقریبا هر کودک حداقل برای مدتی فوبیای تاریکی دارد.

این فوبیا از دو یا سه سال اول شروع می شود.

فوبیا های رایج در میان کودکان متفاوت هستند و در طول زمان تغییر می کنند.

یک روز کودک از کمد لباس و هیولا و یک شب دیگر وحشت دزد دارد.

اگر به این فوبیا ها توجه کنید و آنها را از بین ببرید، این فوبیا از تاریکی نباید به نقطه ای که بر زندگی تاثیر می گذارد رشد کند.

معمولا، کمی اطمینان از همه چیز است که از تشدید و تثبیت فوبیا جلوگیری می کند.

این اجازه نمی دهد که بعدا بر زندگی شما تأثیر بگذارد، اما گاهی اوقات این فوبیاها همچنان ادامه دارد.

فوبیا از ارتفاع
بسیاری از والدین ترسو، هنگامی که فرزندان خود را بالای درخت می بینند سریعا ترسیده و با این ترس به او نیز فوبیا را القا می کنند.

همانند بسیاری از فوبیا های اساسی، فوبیا ارتفاع نیز شدید است و زمان خود را دارد.

نوزادان کمتر فوبیا دارند این به خاطر درک عمیق آنها از تکامل آنهاست.

منبع:کانون مشاوران ایران-آیا کودک شما از فوبیا رنج می برد؟ فوبیا در کودکان

برای مقابله با استرس ، روش های متعددی وجود دارد که سبک مدیریت درست به ما آموزش می دهد.

با مشاهده و استفاده از این روش ها می توان علاوه بر حل و یا کم کردن مشکلات، آرام تر و پایدار تر آن را کنترل کرد.

به جهان معنوی اعتقاد داشته باشید
اعتقاد به موضوعات معنوی و خدا یکی از راه های مقابله استرس است.

هنگامی که خداوند را در قلب خود زنده نگه می دارید و رابطه معنوی و روحانی خود را بین خود و خدا برقرار می کنید، در آرامش عمیق، با لذت و اعتماد به خدا از هر نوع استرس و اضطراب و استرس آزاد خواهید شد.

قرآن کریم در سوره رعد، آیه ۲۹، می گوید: “کسانی که ایمان می آورند که قلب هایشان در یاد خدا آرام است، آگاه هستند که تنها یاد خدا، قلب ها را آرام می کند.

کاهش عوامل استرس زا
عوامل متعددی ممکن است به ما فشار آورد.

ما باید این عوامل استرس را تشخیص دهیم و سعی کنیم آن را از بین ببریم.

به عنوان مثال، اگر جمعیت موجب استرس ما شود، زمان خریدی را انتخاب کنیم که بیرون خلوت تر باشد.

درباره رویدادهای اطراف خود بدانید.
دانستن و نادیده نگرفتن رویدادها و وقایع اطراف ما، دلیل شادی و عدم وجود یک مشکل است.

گاهی اوقات آنچه که ما به خاطر فقدان آگاهی از موضوع در ذهنمان فکر می کنیم خیلی بدتر از آنچه واقعا اتفاق افتاده است می باشد.

از شرایط جسمی تان آگاه باشید.
برای علائمی مانند:

سردرد،
آشفتگی،
درد معده،
عدم تمرکز،
خستگی بالا و غیره،
اهمیت قائل شده و آن ها را بررسی کنید.

از آنجا که این علائم می تواند نشانه های استرس باشد که می تواند منجر به اختلالات جدی تر مانند زخم معده، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و غیره شود.

۵-برنامه های زندگی را اولویت بندی کنید.
راه دیگری برای کاهش استرس، برنامه ریزی و اولویت بندی وظایف است.

هنگامی که ما همزمان با مشکلات فراوانی روبرو هستیم، آنها به راحتی ما را به زانو در می آورند و نمی توانند حل شوند.

از آنجا که آشفتگی و بی نظمی در کارها و برنامه ها می تواند به تنش و یا نقطه شروع از شکست پروژه های ناتمام بینجامد.

مسائل اولویت بندی به منظور اهمیت و بررسی آنها به ما اجازه می دهد تا با همه چیز در زمان درستش مقابله کنیم؛ بهتر است که برنامه ها را یکی پس از دیگری انجام دهیم.

برای مقابله با استرس ، زمانی را در خارج از خانه بگذرانید
اگر زمانرا صرف تفریح کنیم، می توانیم تنش ها و استرس هایمان را کاهش دهیم و از مشکلات بیشتر جلوگیری کنیم.

وقت خود را تنظیم کنید
به دلیل اهمیت و مدت زمان انجام وظایف روزانه، ما باید زمان خود را تنظیم کنیم تا کارهای مان همیشه در زمان مناسب انجام شود.

اگر زمان کافی برای انجام همه فعالیت های مهم مان نداشته باشیم، ممکن است سعی کنیم بیش از حد و بیهوده وقت بگذرانیم.

از ابزار اضافی خلاص شوید
از ابزارهای غیر ضروری و بی فایده خلاص شوید و تنها محیط اطراف خود را حفظ کنید.

تجهیزات اضافی و غافلگیر کننده می توانند به تنش بیفزایند.

در شب، به اندازه کافی بخوابید.
برای کاهش استرس، بهتر است که خواب کافی داشته باشید.

بدن انسان نیاز به خواب کافی برای جوانسازی دارد.

در شب نمی خوابیم و تا دیر وقت بیدار می مانیم که بسیار آسیب زننده است.

در هنگام خواب، بهتر است که به چپ دراز کشیده و عمیق نفس بکشید.

در این حالت سمت راست بدن فعالتر می شوند.

صبح زود بیدار شوید
سعی کنید صبح زود بیدار شوید حتی در تعطیلات.

به این ترتیب، زمان بدن ما منظم خواهد بود و طبق برنامه ما، زمان برای خواب و بیداری را تعیین می کنیم.

در نتیجه، بعد از بیدار شدن، احساس خوبی خواهیم داشت.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیست و شش مهارت برای مقابله با استرس

دلبستگی در کودکان به‌خصوص نوزادان کمک می‌کند تا احساسات منفی خود را در مواقع استرس و ناراحتی تنظیم کرده و با کمک آن محیط را کاوش کنند، حتی اگر حاوی محرک‌های ترسناک باشد. دلبستگی، یک نقطه عطف رشد در زندگی کودک و یک موضوع مهم باقی می‌ماند. در بزرگسالی، بازنمایی‌های دلبستگی دیده می‌شود و ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد.

در مقالات فبلی در مورد سبک دلبستگی ناایمن و واکنشی به‌عنوان مشکلات دلبستگی توضیحاتی دادیم. در این مقاله در مورد علائم و نشانه‌های این مسئله بحث خواهیم کرد.

علائم و نشانه های اولیه
مشکلات دلبستگی بر روی یک پیوستار از مشکلات خفیف که به‌آسانی قابل‌تشخیص و واضح است تا شدیدترین شکل به نام اختلال دلبستگی واکنش (RAD) قرار می‌گیرند. اگرچه، هرگز برای درمان و اصلاح مشکلات دلبستگی در کودکان مانند اختلال سبک دلبستگی خیلی دیر نیست، ابتدا شما علائم دلبستگی ناایمن را کشف می‌کنید و بعداً مراحلی را برای اصلاح آن‌ها در نظر می‌گیرید.

با تشخیص اولیه شما می‌توانید از بروز مشکل جدی‌تری اجتناب کنید. با توجه‌کردن به آن‌ها در دوران طفولیت مشکلات دلبستگی اغلب با کمک‌ها و حمایت‌های مناسب به‌آسانی حل می‌شوند. این نشانه‌ها عبارت هستند از:

اجنتاب از تماس چشمی
لبخند نزدن
نزدیک نشدن برای جلوگیری از صمیمیت و در آغوش گرفته شدن
نپذیرفتن تلاش های موجود در راستای آرام کردن، دلجویی کردن و برقراری ارتباط
بی توجهی و نگاه نکردن به مراقب، زمانی که او را تنها می گذارند.
گریه های تسلی ناپذیر
بی صدا بودن و ایجاد نکردن صدا یا زمزمه‌ها
دنبال نکردن شما به صورت چشمی
عدم علاقه مندی به انجام بازی‌های تعاملی یا بازی با اسباب بازی‌ها
مدت زمان طولانی بی قرار است و بدن خود را تکان می‌دهد.
لازم به ذکر است که علائم اولیه دلبستگی ناایمن مشابه با علائم اولیه مباحث دیگری مانند اختلالات بیش‌فعالی و اوتیسم است. در صورتی که هر یک از این علائم هشداردهنده را مشخص کردید با پزشک خود برای تشخیص حرفه‌ای مشکل یک قرار ملاقاتی تعیین کنید.

علائم اختلال سبک دلبستگی واکنشی

ناسازگاری با لمس‌شدن و محبت فیزیکی. کودکان دارای اختلال دلبستگی در کودکان واکنشی اغلب هنگام لمس‌شدن به خود می‌پیچند، می‌خندند یا حتی (اوخ) می‌گویند و اعتراض می‌کنند. لمس‌کردن و محبت به‌جای اینکه تولید احساساتی مثبت کند به‌عنوان تهدید درک می‌شود.
مسئله کنترل. اکثر کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی با تحت کنترل باقی‌ماندن مشکل دارند و از نشان‌دادن احساس درماندگی اجتناب می‌کنند و آنها اغلب نافرمان، لجباز و اهل جدل هستند.
مشکلات خشم. خشم ممکن است مستقیماً با راه‌انداختن قشقرق، برون‌ریزی، یا رفتار گمراه‌کننده و رفتار پرخاشگرانه منفعل ابراز شود. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است خشم خود را در اعمال مقبول از نظر اجتماعی مانند محکم دست‌دادن به دیگران یا خیلی محکم در آغوش گرفتن کسی پنهان کنند.
ناتوانی در ابراز محبت به مراقب اصلی. برای مثال کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است به طور ناجوری خونگرم با غریبه‌ها رفتار کنند درحالی‌که به والدین خود محبت کمی یا هیچ‌گونه محبتی نشان ندهند.
وجدان رشدنیافته. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است؛ مانند افراد بی‌وجدان رفتار کنند و نتوانند احساس گناه، تأسف یا پشیمانی را پس از بدرفتاری نشان دهند.
علائم وابستگی سالم در سنین مختلف
در حدود یک تا دوماهگی، کودک وقتی شما لبخند می‌زنید لبخند بزند و به صداهای بلندی که می‌سازید پاسخ دهد.
در حدود چهارماهگی، کودک شما احتمالاً به‌نوبت با شما سروصدا می‌کند.

در پنج‌ماهگی، همه‌جا با شما می‌آید.
در حدود هشت‌ماهگی، وقتی به چیزها نگاه می‌کنید، نگاه شما را دنبال می‌کنند. این به‌عنوان توجه مشترک شناخته می‌شود.
در حدود شش تا ۱۲ ماهگی، کودک باید به طور فعال به دنبال آرامش از شما باشد و تمایل به بازی نشان دهد. وقتی آنها از شما جدا می‌شوند، ناراحت به نظر می‌رسند. همچنین در اطراف غریبه‌ها کمی اضطراب نشان می‌دهند، زیرا می‌توانند چهره‌های آشنا و ناآشنا را تشخیص دهند.
در حدود ۱۲ ماهگی، کودک با شما بازی‌هایی مانند دالی موش از حرکات برای برقراری ارتباط غیرکلامی “سلام”، “خداحافظ” یا “به آنجا نگاه می‌کند” استفاده می‌کند.
در حدود ۱۵ ماهگی آنها نشانه‌هایی از همدلی نشان خواهند داد. شاید با دیدن خواهر یا برادری که گریه می‌کند غمگین به نظر می‌رسند، ناراحت شود.
بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی، کودک با اسباب‌بازی‌ها وانمود می‌کند، مانند تقلید مکالمه با تلفن اسباب‌بازی یا غذادادن به عروسک.
درمان دلبستگی ناایمن در بزرگسالی
همان‌طور که کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی رشد می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند، آن‌ها اغلب الگوهایی از علائم بازداری شده یا بی‌قیدوبندی را رشد می‌دهند.

علائم بازداری شده در اختلال دلبستگی واکنشی. کودک یا بزرگسال بی‌نهایت منزوی و به لحاظ هیجانی منفصل است و در برابر راحتی و آسایش مقاومت می‌کند. این دسته از کودکان از آنچه در محیط اطرافشان می‌گذرد آگاهی دارند و حتی حساس هستند؛ اما واکنش یا عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و ممکن است دیگران را هل دهند، نادیده بگیرند یا حتی وقتی دیگران قصد نزدیک‌شدن به این کودکان را داشته باشند به آن‌ها حمله‌ور شوند.
علائم بی‌قیدوبندی در اختلال دلبستگی واکنشی. این کودک ظاهراً بین مراقب، والدین یا غریبه‌ها تفاوتی قائل نیست. به دنبال آسایش و دریافت توجه از تقریباً هر شخص است، بدون متمایزکردن. او به‌شدت وابسته است و از نظر عقلی نسبت به سن خود کمتر عمل می‌کند و ممکن است به‌صورت دائمی و مادام‌العمر مضطرب به نظر برسد.

منبع:کانون مشاوران ایران-دلبستگی در کودکان

افرادی که قبل از ازدواج با یکدیگر رابطه دوستی برقرار می کنند چالش های برای آن ها به وجود می آید، به همین دلیل است که رابطه های دوستی پیش از ازدواج در برخی موارد باعث شکست عشقی می شود.

در دنیای امروزی زنان و مردان با یکدیگر رابطه عاشقانه دارند و در این رابطه نیاز های عاطفی یکدیگر را رفع می کنند این نوع روابط مانند شمشیر دولبه می باشد که بعضی اوقات به ازدواج ختم می شود و گاهی اوقات آسیب های بسیاری را به همراه دارد و به فرد صدمه زیادی وارد می شود.

بنابراین افراد باید اطلاعات کافی در مورد روابط، مزایا و معایب آن ها به دست آورد. آگاهی های لازم در مورد رفتار های دوست دختر و دوست پسر بسیار مفید است و این اطلاعات به نوع رابطه و جهت دهی رابطه کمک بسیاری می کند.

در این مقاله به بررسی رابطه های دوستی قبل از ازدواج یا دوست پسری و دوست دختری، مراحل روابط، مزایا و معایب رابطه دوستی و نکات کمکی برای موفقیت در این نوع روابط پرداخته می شود.

روابط دوست پسر، دوست دختر چیست؟
امروزه روابط دوست پسر دوست دختری، قبل از ازدواج بسیار رایج شده است، این نوع روابط بسیار مختلف و متفاوت می باشد و در بسیاری موارد این روابط مناسب نمی باشند و باعث آسیب هایی در فرد می شود.

زمانی که دختر و پسر می خواهند وارد این روابط شوند باید در ابتدا یک شناخت نسبی نسبت به یکدیگر داشته باشند تا بتوانند انتخاب درستی داشته باشند و با چشمان بسته وارد یک رابطه نشوند زیرا ممکن است شکست عشقی را تجربه کنند.

پیش از ازدواج افراد باید ملاک هایی را در نظر بگیرند و با بررسی این ملاک ها ارتباطی را تشکیل دهند که منجر به ازدواج شود.

افراد با توجه به سه عنصر اصلی زیر می توانند یک رابطه عاشقانه برای خود به وجود آورند.

به این فاکتور ها مثلث عشق می گویند که شامل صمیمیت، تعهد و شور و هیجان راس های آن می باشد و در متن زیر توضیحاتی در مورد آن ها ارائه می دهیم.

صمیمیت: یکی از ملاک هایی که برای یک رابطه عاشقانه لازم است وجود صمیمیت بین دو نفر می باشد، صمیمیت باید بعد از ازدواج وجود داشته باشد. در این صورت افراد یکدیگر را بهتر درک می کنند و به عبارتی در این ملاک دختر و پسر با یکدیگر احساس نزدیکی کرده و بهتر می توانند به یکدیگر اعتماد کنند.
شور و هیجان: افرادی که با هم ازدواج می کنند باید شور و هیجان در بین آن ها وجود داشته باشد، شور و هیجان یکی از راس های مثلث عشق می باشد که وجود آن برای برقراری زندگی مشترک و پایدار لازم می باشد.
البته برخی از افراد هستند که قبل از ازدواج رابطه جنسی را تجربه می کنند، این رابطه باعث می شود تا آسیب هایی بر فرد وارد شود.

تعهد : یکی دیگر از راس های مثلث عشق تعهد می باشد، که پایه های آن معمولا قبل از ازدواج صورت می گیرد و بعد از ازدواج این ملاک محکم تر می شود، این موضوع باعث می شود تا افراد نسبت به یکدیگر روابط پایبندی داشته باشند و اعتماد و وفاداری در بین فرد افزایش می یابد.
مراحل رابطه های دوستی قبل از ازدواج
هنگامی که دختر و پسر وارد رابطه های دوستی می شوند باید مراحلی را بگذرانند و به طور کامل این مراحل را بشناسند تا از به وجود آمدن آسیب ها و اتفاقات ناگوار جلوگیری کنند.دختر و پسر بعد از گذراندن مراحل رابطه های دوستی قبل از ازدواج می توانند به روابط دوستی خود پایان دهند و برای ازدواج آماده شوند، در این مقاله مراحل دوستی بین دختر و پسر مطرح شده است که در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

غرق شدن در رابطه دوستی
اولین مرحله ای که در رابطه عاشقانه و بین دختر و پسر به وجود می آید غرق شدن در آن رابطه می باشد، دختر و پسر به دلیل این که رابطه دوستی آن ها تازه است شور و هیجان زیادی دارند و این شور و هیجان در اوایل ازدواج هم به وجود می آید، در این هنگام دو نفر احساس خیلی خوب و وصف ناپذیری را تجربه می کنند.

به دلیل حس خوبی که در این دوران دارند به آن مرحله ماه عسل می گویند چون این مرحله بی مشکل بوده و بسیار لذت بخش می باشد و افراد تصور می کنند که شخصی را پیدا کرده اند که سال ها دنبال او بوده اند و حتما باید با یکدیگر ازدواج کنند.

شک و تردید در رابطه دوستی
بعد از گذر از مرحله اول دختر و پسر وارد مرحله دوم می شوند و در آن مرحله تفاوت ها و مسائلی در بین دوست دختر و دوست پسر خود نمایی می کند که فرد این ویژگی ها را دوست ندارد و به همین دلیل نسبت به ادامه رابطه دچار شک و تردید می شوند و بسیاری از رفتار هایی که قبلا به آن توجه نمی کرده اند و نادیده می گرفته و در آن زمان شاید برای آن ها جذابیت داشت و دوستش داشتند در این مرحله آزار دهنده خواهد شد.

افراد هنگامی که در مرحله شک و تردید قرار گرفته اند سعی می کنند که تغییراتی در طرف مقابل به وجود آورند و برخی اوقات تلاش می کنند رابطه دوستی خود را پایان می بخشند اما گاهی اوقات به دلیل علاقه ای که بین آن ها به وجود آمده نمی توانند رابطه را پایان بخشند و فقط دعواها و بحث های زیادی بین آن ها به وجود می آید که افراد از خودشان دفاع می کنند یا از طرف مقابلش ایراد می گیرد.

این موضوع یکی از ایرادات دوستی پیش از ازدواج می باشد.

مرحله ناامیدی دوستی
در این مرحله افراد نسبت به تغییر طرف مقابل خود ناامید می شوند و دیگر تلاشی برای بهبود رابطه انجام نمی دهند و نسبت به رابطه خود ناامید می شوند و در برخی مواقع در این مرحله به رابطه خود پایان می دهند در بسیاری از موارد افراد در این مرحله اختلاف های بسیاری را تجربه می کنند و همیشه درگیر بحث و دعوا هستند.

مرحله تصمیم گیری
در این مرحله افراد در مورد رابطه خود تصمیم می گیرند که آن را حفظ و بهبود بخشیده و ادامه دهند یا تمامش کنند، در این مرحله دختر و پسر با یکدیگر صحبت می کنند تا تصمیم نهایی را بگیرند و سعی می کنند تا رابطه خود را تغییر داده و آن را حفظ کرده یا رابطه جدید را تشکیل دهند.

در این مرحله گاهی یکی از طرفین نسبت به ادامه رابطه نا امید شده است و ممکن است دیگری را ترک کند در این صورت ترک شدن در بسیاری از افراد باعث شکست عشقی می شود و این شکست نشانه هایی به همراه دارد که ناشی از گذر مراحل شکست عشقی می باشد.

مرحله عشق قلبی
در این دوره فرد با همه تفاوت های فرد کنار می آید و این قاعده را می پذیرد که هیچ انسانی کامل نیست و هر انسانی نقص های خودش را داد و تصمیم به ازدواج می گیرند.

این مرحله مانند اوایل پر از هیجان و تازگی نمی باشد ولی در عوض افراد نسبت به یکدیگر شناخت بیشتری دارند و از طریق راه های مختلف به رابطه شان تنوع می بخشند و معمولا در این مرحله که به آن عشق قلبی می گویند رابطه دوستی به ازدواج ختم می شود.

اما این مورد بسیار کم دیده می شود بنابراین به دوستی پیش از ازدواج توصیه نمی شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-دوستی قبل از ازدواج آری یا نه

پرخاشگری کودکان، علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال، علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله، علت پرخاشگری کودکان ۴ ساله، پرخاشگری در کودکان ۷ ساله، علت پرخاشگری کودکان ۱۰ ساله و سؤالات دیگر والدین در این مقاله توضیح داده شده است. پرخاشگری رفتاری خصومت‌آمیز و غیردوستانه است که در طی آن فرد تمایل دارد به دیگران صدمه و یا آسیب برساند. معمولاً کودکان خیلی سریع ناامید و مأیوس می‌شوند و پرخاشگری را مطابق با سنشان به شیوه‌های متفاوتی نشان می‌دهند. در اینجا دو شیوهٔ پرخاشگری مطرح شده است:

پرخاشگر ابزاری، که شئ محور است.
پرخاشگری خصومت آمیز یا ارتباطی، که شخص محور است.

علائم پرخاشگری کودکان
اگر نشانه های زیر به مرور در فرزندتان دیده می شود، حتما باید از مشاور کمک بگیرید:

اغلب عصبانی است.
بسیار تحریک پذیر یا تکانشی است و در تمرکز کردن مشکل دارد.
به راحتی ناامید می‌شود.
به کودکان یا بزرگسالان دیگر حمله فیزیکی می‌کند.
غالباً مجادله گر یا عبوس است.
در مدرسه عملکرد ضعیفی دارد یا نمی تواند در کلاس درس یا سایر فعالیت‌های سازماندهی شده شرکت کند.
در شرکت در موقعیت های اجتماعی و دوست یابی مشکل دارد.
مدام با اعضای خانواده دعوا می کند و اختیارات والدین را نمی پذیرد.
اغلب مسئولیت رفتار نادرست خود را انکار می کند و دیگران را مقصر می داند.
علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال
در این دوره سنی، کودکان نسبت به هر شیء که در اطرافشان وجود دارد، احساس مالکیت می‌کنند و فکر می‌کنند تمام لوازم اطرافشان متعلق به آن‌هاست. پرخاشگری در این دوره سنی شیء محور یا ابزاری است و غالباً به‌خاطر به‌دست‌آوردن چیزی رخ می‌دهد. برای درک بهتر شیوه های ابزار پرخاشگری کودکان (از تولد تا سه سالگی) به مثال های زیر توجه کنید:

کودکی را می‌زند تا بیسکویت او را بگیرد.
کودکی را به زمین هل می‌دهد تا با قطارش بازی کند.
عروسک کودک دیگر را به‌زور می‌گیرد.
دوستش را هل می‌دهد تا بتواند کنار پنجره ماشین بنشیند.
علت پرخاشگری کودکان ۴ ساله
تروما، شرایط خانواده و برخی از سبک‌های فرزندپروری (مانند تنبیه شدید و متناقض) احتمال پرخاشگری کودک ۴ ساله را افزایش می‌دهد و باعث اختلال در زندگی او می‌شود. مسائل کنترل خشم کودکان اغلب به این دلیل اتفاق می‌افتد که نمی‌دانند چگونه با ناامیدی یا سایر احساسات ناراحت‌کننده خود کنار بیایند، آن‌ها هنوز مهارت‌هایی را برای حل مشکلات بدون ناراحتی یاد نگرفته‌اند؛ بنابراین ممکن است پرخاشگر شوند.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله
در این سن، کودکان مهارت‌های شناختی و کلامی را کسب می‌کنند. معمولاً کودکان مهارت‌های جدید را که آموخته‌اند در رفتارهای پرخاشگرانه نیز به کار می‌گیرند. آن‌ها پیامدها و نتایج رفتار پرخاشگرانه را می‌فهمند، بنابراین اگر رفتار پرخاشگرانه به طور مثبت تقویت شود، آن رفتار می‌تواند دائماً تکرار شده یا شدت پیدا کند و یا آنکه آن رفتار هم تکرار شود و هم شدت یابد.

در این دوره سنی، پرخاشگری ابزاری هنوز وجود دارد و علاوه‌برآن پرخاشگری شخص محور نیز می‌شود.
پرخاشگری بیشتر خصومت‌آمیز یا ارتباطی است و هدف آن صدمه‌زدن به فردی دیگر برای کسب تسلط و گرفتن انتقام است.
برای درک بهتر شیوه های ابزار پرخاشگری کودکان سه تا پنج ساله به مثال های زیر توجه کنید:

کودکی، کودک دیگر را با مشت و لگد می‌زند به‌خاطر آنکه، آنچه را که از او می‌خواسته انجام نداده است (مسلط‌شدن).
گوشی هدفون خواهر یا برادرش را خراب می‌کند، چون آن‌ها اجازه نداده‌اند تا سی دی مورد دلخواهش را تماشا کند (انتقام‌جویی).
کودک شروع به بدگویی در مورد کودکی می‌کند که از او می‌ترسد، یا وقتی با او مواجهه می‌شود احساس تهدید می‌کند.

پرخاشگری کودکان
رفتار با کودک پرخاشگر ۶ ساله
طبیعی است که کودکان خردسال گاهی اوقات ضداجتماعی، سرکش، و حتی به‌صورت کلامی پرخاشگر باشند و برای کودکان عصبی تا سن حدود شش‌سالگی نیز گاهی طبیعی است که از نظر فیزیکی پرخاشگر باشند.

پرخاشگری در کودکان ۷ ساله
از مهم‌ترین عوامل پرخاشگری در کودکان می‌توان به بیش‌فعالی اشاره کرد. تکانشگری و تصمیم‌گیری ضعیف می‌تواند منجر به رفتاری شود که به‌عنوان پرخاشگری تعبیر می‌شود. این کودکان معمولاً عواقب اعمال خود را در نظر نمی‌گیرند و ممکن است خود و دیگران را به خطر بی اندازند. یکی از نشانه‌های دیگر پرخاشگری نیز می‌تواند تروما باشد.

مواقعی وجود دارد که پرخاشگری در کودکان یا نوجوانان توسط عوامل استرس‌زا در موقعیت تحریک می‌شود و نشان دهنده بیماری عاطفی است. اما درک این نکته مهم است که این نسبتاً نادر است و وقتی پرخاشگری به طور مکرر شروع به رخ‌دادن می‌کند، می‌تواند یک مشکل عاطفی در حال ظهور باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

روانشناسی نوجوان ۱۷ ساله، نکات تربیتی، روانشناسی دختر ۱۷ ساله و عشق در ۱۷ سالگی همه در این مقاله آمده است. این سن حساس است لحظه ای فرارسیده که معلوم نیست فرزند شما هنوز بچه است یا نه؟ ممکن است فکر کنید بچه ای که از اولین لحظات زندگی تا نزدیک دوره بزرگسالی تربیت کرده اید، برای مستقل شدن آماده است و دیگر به کمک شما نیاز ندارد، درصورتی که این فکر واقعا اشتباه است. ازنظر جسمی، فرزند شما تقریبا بالغ شده است.

روانشناسی دختر ۱۷ ساله
دخترها زودتر از پسرها به سن بلوغ می رسند و بدنشان عضلانی و پرمو می شود، ولی مشکلات مربوط به بلوغ برای هردو بسیار زیاد است. از نظر احساسی دختر شما مستقل تر است ولی این بدان معنا نیست که دیگر به کمک شما نیازی ندارد. این استقلال ممکن است منجر به تعارض، مخصوصا درون خانواده شود و سختی این کار در این است که مرز باریکی بین کاری که شما به عنوان حمایت از او انجام می دهید و برداشت او از این حمایت که فکر می کند درحال کنترل او هستید، وجود دارد.آن ها روابط جدی تر، و گاهی رمانتیک و حس شدید هویت جنسی دارند. این موضوع می تواند باعث تعارضارت اضافی شود اگر نحوه نگرش آن ها به خودشان با تعبیری که شما از هویت و شخصیت او دارید مطابقت نداشته باشد.

پسر ۱۷ ساله
تکامل احساسات پسر ۱۷ ساله نی نی سایت منجر به نگرانی های بیشتری درباره مزایای بزرگسالی می شود مثل اینکه آن ها چطور می توانند از خودشان محافظت کنند، قرار است کجا زندگی کنند یا می خواهند با زندگی شان چه کنند. اگر می خواهند به دانشکده بروند، ممکن است نگرانی هایی در باره اولین تجربه زندگی دور از خانه و یا مقابله با محیط آموزشی متفاوت داشته باشند. آنها فهم قوی تری از هویت دارند که ممکن است روی تجربیاتش بیشتر منعکس شود شاید توسط درد دل کردن در دفتر خاطرات.

ممکن است علاقه بیش تری به خانواده و آداب و رسوم فرهنگی نشان دهند که موجب تایید نقش مهمی است که در خانواده به عهده دارند. احتمالا به گروه همسالان نسبت به خانواده توجه بیشتری دارند و روی رابطه ها و عشق در ۱۷ سالگی تمرکز بیشتری دارند مخصوصا زمانی که گروه های اجتماعی بسط داده می شود و بنابراین آن ها زندگی اجتماعی خودشان را می خواهند. ان ها نگرانی های بیشتری درباره دیگران دارند و می بینید که برخی از سوالاتشان پیرامون موضوعاتی که با دوستانشان دارند حل می شود.

رشد شناختی نوجوانان
از نظر شناختی، فرزند شما برای درک جهان اطرافش گام های بزرگتری برمی دارد در صورتی که قبلا تلاش او برای شناختن با ترس و نگرانی همراه بود. آنها ایده های بهتری درباره اهدافشان دارند و برای رسیدن به آن ها بلند پروازند.

مهارت های برنامه ریزی بهبود یافته ، آینده نگری و درک عمیق تراز نتایج بالقوه همگی برای یک زندگی مستقل مخصوصا زمانی که روی آینده و آینده نزدیک متمرکز می شوند، حیاتی است. ممکن است کمی خودمحور باشد و علی رغم داشتن ویژگی عقل و اخلاق، معتقد باشند نقطه نظرات خود شان صحیح است با اینکه می دانند دیگران نظر خاص خودشان را دارند.

مهارت های تحصیلی آن ها، حافظه، مهارت های سازماندهی، مدیریت زمان، و توانایی حل مساله نظری در آنها در سطحی است که می توانند از عهده تحصیلات عالی و قرارگرفتن در محیطی که همان چارچوب های قبلی و مسیری که قبلا طی می کرد را ندارد (محیط قبلی) برآید. اکنون زمانی است که رفتار خطر پذیری در او به چشم می خورد (اگر تا به حال اینطور نبوده است)، مخصوصا در مورد نوشیدنی ها، مصرف مواد مخدر، و فعالیت های جسمی و جنسی.

رشد عاطفی
روانشناسی نوجوان ۱۷ ساله رشد عاطفی زیر را تجربه می کنند:

توانایی روابط دوستانه طولانی مدت، متقابل و سالمی دارند.
احساسات خود را به خوبیدرک کرده و توانایی تجزیه و تحلیل چرایی احساس را دارد.
شروع کنید به ارزش کمتری برای ظاهر و بیشتر به شخصیت
بلند مدت فکر می کند
اهدافی را تعیین می کند
خود را با همسالانش مقایسه می کند

روانشناسی نوجوان 17 ساله
کمک به نوجوان در رشد اجتماعی
موارد زیر را به عنوان راه هایی برای تقویت توانایی های اجتماعی نوجوان خود در نظر بگیرید:

نوجوان خود را تشویق کنید تا با چالش های جدید روبرو شود.
با نوجوان خود در مورد نادیده گرفتن خود در روابط گروهی صحبت کنید.
نوجوان خود را تشویق کنید تا با یک فرد بزرگسال مورد اعتماد در مورد مشکلات یا نگرانی ها صحبت کند، حتی اگر این شما نیستید که او تصمیم می گیرد با او صحبت کند.
در مورد راه های مدیریت و کنترل استرس بحث کنید.
نظم و انضباط ثابت و محبت آمیزی را با محدودیت و پاداش ها تشویق کنید.
راه هایی برای گذراندن وقت با هم پیدا کنید.
اضطراب نوجوان ۱۷ ساله
در این سن روانشناسی نوجوان ۱۷ ساله نشان داده است که نوجوانان به دلیل عضو شدن در گروه های دوستی استرس زیادی را تجربه می کند اما با کارهای زیر می توان ایت استرس را مدیریت کرد:

فرصت بیشتر برای ارتباط، همکاری و لذت
به یکدیگر اعتماد کنید که صلاحیت مدیریت رابطه خود را دارید.
اعتماد داشته باشید که می توانید از طریق تغییرات فراوان از نوجوان خود حمایت کنید.
احساس اینکه نوجوان شما برای مدیریت استرس ناشی از این سن مجهزتر است.
اطمینان داشته باشید که نوجوان خود را برای ایمن ماندن آماده کرده اید.
قد مناسب در ۱۷ سالگی
در سن ۱۷ سالگی به بعد، قد دختران به مابین ۱۶۰ و ۱۶۵ سانتی‌متر می‌رسد، در حالیکه وزن آن ها تا حدود ۵۹ کیلوگرم افزایش میابد، قد پسران بطور متوسط بین ۱۷۳ تا ۱۷۸ و وزنشان بین ۶۷ تا ۷۳ کیلو خواهد بود.

تربیت نوجوان ۱۷ ساله
راه هایی وجود دارد تا به فرزندتان کمک کنید به سرعت به بزرگسالی برسد. اگر آنها را تشویق کنید که نه تنها در باره نگرانی ها بلکه درباره آرمان ها و آرزوهایشان با شما صحبت کنند و بیشتر از اینکه قاضی باشید از او حمایت کنید، به او اجازه می دهید بفهمد درکنارش هستید. می توانید به صورت عملی به او کمک کنید مثلا در مورد اقتصاد خانواده و قرض دادن به او آموزش دهید و یا اینکه یاد دهید چطور آشپزی کند یا لباس بشوید (اگرتا به حال این کارها را انجام نداده اید).

آن ها با تغییرات عمده ای رو به رو می شوند، شاید کار جدیدی شروع کند، به دانشکده برود و یا تغییر مکان دهد که این کارها موجب خدشه وارد شدن به اعتماد به نفسشان شود بنابراین تشویق و واکنش مثبت به این تغییرات کمک می کند اعتماد به نفس و خود باوری آنها حفظ شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-روانشناسی نوجوان ۱۷ ساله

تمرین کردن باعث پرورش مهارت‌های کودک می‌شود ولی با این حال اغلب به درگیری جدی والدین و فرزندان می‌انجامد. مادری می‌گفت: «الیزابت اصرار داشت که گیتار یاد بگیرد، ما برای او گیتار خریدیم و برای آموزش او نیز معلم خوبی پیدا کردیم. اما او به زودی علاقه‌اش را به گیتار از دست داد و در نتیجه، ما برای واداشتنِ او به تمرین، هر روز درگیری داریم. به نظر شما باید در این کار پافشاری کنیم یا تسلیم شویم؟»

وضعیت دشواری است؛ چون به پرسش‌های بسیاری باید پاسخ داده شود تا بتوانید تصمیم درستی بگیرید که چه راه‌حلی مناسب است. کودک در چه سنی باید درس گیتار را شروع کند و چطور می‌توان معلم یا کلاس مناسبی برای او انتخاب کرد؟ چطور می‌توانید اطمینان حاصل کنید که کودک برای انجام تعهدات خود آمادگی دارد؟ آیا کودک ناامید یا نافرمان است، یا این که بیش از حد برای او برنامه در نظر گرفته شده است؟ چطور می‌توانید کودک را تشویق کنید که از تمرینات خود لذت ببرد و مسئولیت تلاش لازم را بپذیرد؟

در این مورد، هدف کوتاه مدت شما این است که کودک را وادارید که به تمرین کردن بپردازد. در حالی که هدف دراز مدت شما این است که به او کمک کنید که مهارت‌های لذت‌بخش جدیدی را که بعدها در زندگی به کارش می‌آید کسب کند. برای دستیابی به این هدف‌ها یک یا هر دو راه حل‌ها را امتحان کنید.مشاوره کودک تلفنی

علایق و توانایی‌های کودک را با هم منطبق کنید

برای این که از این تلاش بیشترین بهره را ببرید، با فعالیتی آغاز کنید که متناسب با سن، میزان رشد و علاقه کودک است.

برای او انتخاب‌های مناسبی فراهم کنید و به او اجازه دهید که خودش انتخاب کند. قبل از این که تصمیمی بگیرید، مطالعه و بررسی کنید. به کلاس موسیقی بروید که سازهای زیادی را به افراد معرفی می‌کند. از یک کلاس ژیمناستیک دیدن کنید. به کنسرت موسیقی محلی کودکان و یا تاتر محلی کودکان بروید. نوارها یا کتاب‌هایی را از کتابخانه بگیرید که مهارت‌های جدیدی را به کودک معرفی می‌کند. در مورد حالات ممکن، انتخاب‌ها، کلاس‌ها و مربی‌ها با معلم‌ها و والدین دیگر گفتگو کنید. تا هنگامی که کودک موقعیت‌های مختلف را ندیده است و هنوز برای فعالیتی که واقعا او را به هیجان آورده، آماده نیست، تصمیم قطعی نگیرید.

در مورد آن فکر کنید. اطمینان حاصل کنید که در مورد همه جنبه‌های مسأله مثلا زمان، هزینه و انرژی فکر کرده‌اید و در مورد آن واقع‌بین هستید. برای مثال، کودکی که تصمیم دارد یک اسکیت باز نمایشی شود، باید چندین بار در هفته و احتمالا صبح خیلی زود به پیست برده شود. کودکی که می‌خواهد شنا یاد بگیرد، علاوه بر استخر، به سرویس رفت و آمد و وسایل شنا نیاز دارد. یاد گرفتن ویلن نیازمند یک دوره آموزشی طولانی است. تمرین پیانو بعد از مدرسه، نیازمند یک پیانو و منظور کردن زمان مناسبی است که طی آن، اتفاقات دیگر خانه مزاحم تمرین کودک نشود. به عبارت دیگر، کودک برای موفق شدن نیازمند کمک و پشتیبانی شماست. هم شما و هم کودک باید آن را جدی بگیرید.

قبل از این که قول بدهید، پرس و جو کنید. اگر کودک شما نسبت به یک فعالیت که نیازمند فراگیری است، علاقه نشان می‌دهد، ابتدا با یک متخصص مشورت کنید تا بفهمید که آیا زمان برای شروع آن مناسب است یا نه. کودک باید آمادگی جسمی و روحی یک فعالیت را داشته باشد. سن نمی‌تواند معیار سنجش باشد زیرا هر کودکی در سن خاصی، از نظر فکری بالغ می‌شود.

سعی کنید سنجیده پول خرج کنید. بلافاصله تصمیم نگیرید که پول زیادی را صرف خرید یک وسیله کنید؛ تنها به این دلیل که کودک شما مشتاق است کاری را شروع کند. می‌توانید، در آغاز، پیانو یا ویلن را کرایه کنید یا از سازهای مشقی و یا دست دوم استفاده کنید، و یا ساز یکی از دوستان و آشنایان را امانت بگیرید، تا مطمئن شوید که کودکتان واقعا استعداد و علاقه لازم برای این کار را، دارد. به این ترتیب، می‌توانید در صورتی که کودک علاقه خود را از دست داد، بدون ناراحتی، از ضرر و زیان احتمالی جلوگیری کنید.

کودک را مجبور نکنید که به کار ادامه دهد. حتی کودکی که کاملا مصمم است پیانو نواز شود، ممکن است بعد از چند سال آموزش، واقعا به این نتیجه برسد که بهتر است فوتبالیست شود. یا نقاش جوانی که شما همه امکانات را برایش فراهم کرده‌اید، ناگهان تصمیم می‌گیرد رهبر ارکستر شود. او را تشویق کنید که به فراگیری مهارت اولیه ادامه دهد،.لی بیش از حد پافشاری نکنید. این مسأله ارزش یک جنگ دائمی را ندارد. به این حال، اگر کودک شما توانا و مشتاق است، با او قراردادی بنویسید که تمرین را به‌طور سبک‌تری انجام دهد. به یاد داشته باشید که هر چیزی که او یاد بگیرد، برای تمام عمر برایش مفید خواهد بود. ممکن است او نتواند یک نوازنده معروف شود، ولی حداقل می‌تواند یکبار در هفته از کلاس موسیقی‌اش لذت ببرد. مهمترین چیز این است که او نسبت به خودش، احساس خوبی داشته باشد.

منبع:مرکز مشاوره-مشاوره کودک آنلاین:پرورش مهارت‌های کودک

مسلما داشتن یک کودک پاکیزه و منظم لذت‌بخش است. با این حال، در مورد این که چقدر کودک را تر و تمیز می‌خواهید و چه هنگام این انتظار را از او دارید، منطقی باشید. هر از چند گاهی کثیف شدن، کاملا پذیرفتنی است و پاکیزه کردن کودک نباید به صورت یک تنبیه درآید. از طرف دیگر، هر کودکی باید احساس غروری نسبت به بدن خودش پیدا کند و بیاموزد که چطور از آن مراقبت کند. اگر خودتان الگوی مناسبی برای کودک باشید، به کودک کمک خواهید کرد که عادت‌های خوبی را در زمینه پاکیزگی شخصی به دست آورد و همچنین به این نتیجه برسد که شست‌وشو بسیار سرگرم‌کننده و مسرت‌بخش است.

کودکان خردسال سعی می‌کنند که خودشان به تنهایی و بدون کمک شما، شست‌وشو را انجام دهند، ولی بیشتر آنها تنها در سن چهار سالگی می‌توانند بدون نظارت شخصی دیگر، دست خودشان را بشویند. شش ماه بعد می‌توانند به تنهایی و به شکل قابل قبولی صورت خود را نیز بشویند. ولی تنها در حدود شش سالگی می‌توانند کاملا به تنهایی حمام کنند. کودکان معمولا به اندازه بزرگ‌ترها به پاکیزگی اهمیت نمی‌دهند. ولی اگر بهداشت و پاکیزگی در سنین اولیه به کودکان آموزش داده شود، به تدریج به صورت قسمتی از زندگی روزمره آنها درمی‌آید.

راه‌حل‌های ما در واقع پیشنهادهایی برای آموزش کودکان بسیار خردسال در زمینه پاکیزه کردن خودشان به همراه شماست. بدین ترتیب، آنها به صورت طبیعی این کار را یاد می‌گیرند. عجله نکنید! به کودک نشان دهید که شست‌وشوی روزمره می‌تواند لذت‌بخش باشد. اگر فکر می‌کنید که کودک شما فراموش کرده است صورتش را بشوید، از او نپرسید که صورتش را شسته است یا نه، فقط از او بخواهید که صورتش را بشوید چون صورتش کثیف است. دقیقا چیزی را که انتظار دارید مشخص کنید و او را با یک روش غیر انتقادی و مثبت برانگیزید.

اشیاء را طوری قرار دهید که برای کودک قابل دسترسی باشند

از آنجایی که دستشویی خانه برای کودک بسیار بلند است، و او نمی‌تواند از آن استفاده کند، یک چهارپایه کوچک تهیه کنید و هنگامی که زمان شستشو است، آن را بیرون بیاورید. لوازم شستشو مانند هوله و برس ناخن را طوری قرار دهید که به راحتی در دسترس کودک باشد. به او یاد دهید که چطور از آنها استفاده کند. شستشو را با همراهی همدیگر انجام دهید و به کودک اجازه دهید که علاوه بر این که روی خودش تمرین می‌کند، روی شما نیز تمرین کند.

آموزش را زود شروع کنید

هنگامی که آداب توالت رفتن را به کودک می‌آموزید، کاری کنید که شستشوی دست‌ها بعد از توالت رفتن به صورت یک عادت ثانویه درآید. اجازه دهید که کودک خودش لوازم شست و شو را انتخاب کند تا بدین ترتیب هنگامی که از آنها استفاده می‌کند، لذت بیشتری ببرد. برای مثال، کودکان نوپا هوله‌هایی را که عکس‌های فانتزی دارند و یا صابون‌های رنگی و خوش عطر را دوست دارند. از صابونی استفاده کنید که چشم‌ها را نمی‌سوزاند. دو هوله را به هم بدوزید و خرده‌های صابون را در آن بریزید تا یک دستگاه صابون‌سازی خودکار درست کنید. اجازه دهید کودک با نوک انگشتش کف‌صابون روی‌صورتش بگذارد تا شست‌وشو برای او حالت‌بازی پیدا کند.

پاکیزه بودن را پاداش دهید

یک جدول در حمام بگذارید و پس از شستن دست قبل از غذا و بعد از توالت، او را وادارید که در جدول علامت بگذارد. هنگامی که کودک با دست و صورت تمیز سر میز آمد، به او لبخند بزنید (و به این صورت به او پاداش دهید) و به او بگویید که صاحب تمیزترین دست قبل از همه دسر (یا غذا) ر دریافت می‌کند. هنگامی که کودک در جدول نمره مشخصی را به دست آورد، به او اجازه دهید که یک دسر مخصوص یا شام را انتخاب کند.

کودک را با نتایج عملش روبرو کنید

اگر کودک به سنی رسیده که می‌تواند به خوبی از عهده شست‌وشوی خودش برآید ولی از این کار امتناع می‌کند، موقع آن است که نتایج کارش را ببیند. برای مثال، به کودک خردسال بگویید که اگر نمی‌تواند خودش دست و صورتش را بشوید، شما مجبور خواهید شد این کار را برایش انجام دهید. بعد از دو یا سه بار، او ترجیح خواهد داد که خودش این کار را انجام دهد. یا این که از تصحیح بیش از حد استفاده کنید. اگر بار اول کودک دست و صورتش را نشست، نظارت کنید که این کار را دوباره و سه باره انجام دهد.روانشناسی کودک

جنگ مسواک زدن

مسواک زدن موضوعی نیست که بتوان در اهمیت آن شک کرد و هر کودکی باید یاد بگیرد که حداقل دو بار در روز، و ترجیحا بعد از هر غذا، دندان‌هایش را مسواک بزند؛ همچنین لازم است که از نخ دندان نیز استفاده کند. ولی در مورد بعضی از والدین، مجبور کردن کودکانشان به این که هر صبح خودشان دندان‌هایشان را مسواک بزنند، یک درگیری همیشگی است. اکثر والدین اهمیت مسواک زدن را درک می‌کنند، ولی از آنجایی که دندان‌های کودک دائمی نیستند، گاهی این کار را جدی نمی‌گیرند. دندان‌های شیری اساس رشد دندان‌های دائمی هستند، پوسیدگی این دندان‌ها تنها درد ایجاد نمی‌کنند، بلکه می‌تواند بالقوه خطرناک باشد؛ زیرا می‌تواند منجر به عفونت یا افتادن زود هنگام دندان شوند که بعدا محل دندان دائمی ر نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که دندان‌های دائمی کج دربیایند.

منبع:مرکز مشاوره-مشاور خوب کودک:رعایت نکات پاکیزگی کودک

مشاوره کودک تلفنی:کودک و تماشای تلویزیون چگونه است؟ در کشور آمریکا یعنی جایی که تمام خانه‌ها حداقل یک دستگاه تلویزیون و بیش از یک سوم خانه‌ها دو دستگاه تلویزیون دارند، کودکان، اوقات بسیار زیادی را در هفته صرف تماشای تلویزیون می‌کنند.

براساس آمارهای موجود، نوجوانان شش تا یازده ساله به‌طور متوسط، بیست و چهار ساعت در هفته تلویزیون تماشا می‌کنند و این در حالی است که کودکان دو تا پنج ساله، سه ساعت بیش از این مقدار را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند.

برنامه‌های تلویزیون قطعا ارزش‌های کودکان و برداشت‌های آنها را از دنیا و واقعیت‌های جامعه تحت تاثیر قرار می‌دهند؛

به ویژه هنگامی که این تاثیرات مداوم به صورت انباشتی باشد.

بزرگسالان این توانایی را دارند که بین واقعیت و افسانه و خوب و بد تمایز بگذارند و بتوانند ذهنشان را از چیزی که جلو چشمشان به نمایش درآمده است، جدا کنند. ولی کودکان، خام و احساساتی هستند.

کودکان چیزی را که می‌بینند و می‌شنوند، باور می‌کنند و دیدگاه‌هایی را که به صورت دیداری و شنیداری جذاب به آنها ارائه می‌شود، قبول می‌کنند.

آنها این آمادگی را دارند که خود را با شخصیت‌های محبوب و قوی تلویزیون شبیه‌سازی کنند و به مرور زمان، نقطه نظرهای مثبت یا منفی آنها را بپذیرند.

به نظر می‌رسد که کودکانِ بسیار تاثیرپذیر یا عجول، بیشتر مستعد این هستند که صحنه‌های خشونتامیزی را که می‌بینند، نمایش دهند و اجرا کنند؛

در حالی که کودکان دیگر ممکن است دچار کابوس شوند و از صحنه‌هایی که دیده‌اند بترسند.

ما معتقدیم که تلویزیون به صورت یک واقعیت زندگی درآمده است و نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد ـ با این که بسیاری از والدین آرزو دارند که کاش می‌شد چنین کرد ـ با این حال باید از تلویزیون به صورت موردی استفاده شود.

والدین باید برای استفاده سالم از تلویزیون، دست به انتخاب بزنند؛ به این ترتیب که برنامه‌های تلویزیون و زمانی را که کودکان برای تماشای تلویزیون سپری می‌کنند، تحت کنترل درآورند.

الگو را زود جا بیندازید
اگر می‌خواهید که تلویزیون تنها نقش کوچکی در زندگی کودک شما بازی کند، این الگو را از زمانی که کودکان هنوز خردسال هستند و پیش از آن که مشکلی ایجاد شود، جا بیندازید و زمانی که کودکان بزرگ‌تر شدند باز هم به کنترل خود ادامه دهید.

ما پیشنهاد می‌کنیم برای این که بتوانید نوپایان خود را خوب کنترل کنید، از پیش برنامه‌ریزی کنید و جایگزین‌های دیگری را ارائه دهید. از پیش برنامه‌ریزی کنید.

سعی کنید علاوه بر تلویزیون تماشا کردن کودکتان، تلویزیون تماشا کردن خودتان را نیز تنظیم کنید.

به محض این که از خواب بیدار شدید تلویزیون را روشن نکنید و تا شب، هنگتمی که آرم پایان برنامه آمد تلویزیون را روشن نگه ندارید و با این کار یک زمینه ثابت برای تمام وقایع خانه ایجاد نکنید.

اگر شما یک تماشا کننده بی‌هدف برنامه‌های تلویزوین هستید، کودکانتان نیز چنین خواهند شد.مشاور کودک تلفنی

جایگزین‌های دیگری ارائه دهید. از تلویزیون به عنوان وسیله‌ای که با آن کودکانتان را یک جا آرام نگه می‌دارید، استفاده نکنید.

اطمینان حاصل کنید که کودکتان فعالیت‌های لذت‌بخش دیگری نیز دارد که او را شاد و سرگرم نگه می‌دارد و تلویزیون را تنها برای تماشای برنامه‌های خاصی روشن کنید.

تماشای تلویزیون خانواده را کنترل کنید

با بزرگ‌تر شدن کودکان و تمایل آنها به تماشای تلویزیون، بیش از خدی که شما می‌خواهید، باید برنامه‌ای برای تلویزیون تماشا کردن بریزید.

در ابتدا تصمیم بگیرید که چه مدت زمانی و چه وقت به کودک اجازه خواهید داد که تلویزیون تماشا کند. ممکن است تصمیم بگیرید که کودک در زمان‌های معینی بدون محدودیت تلویزیون تماشا کند و یا این که در زمان‌های معینی بدون محدودیت ولی تنها برنامه‌های تایید شده توسط شما را تماشا کند، و یا این که در مدت، وقت و برنامه‌ها محدودیت قائل شوید.

ممکن است برنامه شما به سادگی به صورت دایره کشیدن در جدول برنامه‌های تلویزیون روزنامه طرح شود. به کودک اجازه دهید که در انتخاب برنامه‌ها به شما کمک کند، ولی تایید نهایی را برای خودتان نگه دارید.

در مورد قوانین، عادلانه رفتار کنید
همیشه هنگامی که به هر دلیل می‌خواهید کودکتان تلویزیون تماشا نکند، قاطع و صریح باشید.

منبع:مرکز مشاوره-مشاوره کودک تلفنی:کودک و تماشای تلویزیون

مهم نیست که چرا کودک انتظار دارد شما بلافاصله درخواست او را برآورده کنید. قدم اول شما این است که تجربه‌ای را که مبنای چنین انتظاراتی شده است، تغییر دهید.

گروهی عمل کنید. هر کسی که با کودک سروکار دارد، باید به عنوان بخشی از حل مشکل عمل کند. این افراد شامل پرستار کودک و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها نیز می‌شود. هیچ چیز مانند این عبارت آشنا از پدربزرگ که می‌گوید «آب‌نبات رو بده بهش بابا!» بدخلقی کودک را ابقاء نمی‌کند. همه باید با نقشه شما همکاری کنند تا در نهایت، وضعیت موجود تغییر کند. اگر تمام افراد نمی‌توانند همکاری کنند و یا همکاری نمی‌کنند، ارتباط کودک با فرد مزبور باید برای مدتی محدود شود. بدین ترتیب کودک می‌فهمد که والدین، از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها متفاوتند.

تجربه متفاوت کودک با مشاور کودک
خودتان نزد کودک باشید. کودکان می‌توانند به آسانی به هدیه‌های والدین، هنگامی که از آنها به عنوان جایگزین‌هایی برای حضور فیزیکی (منظور این است که خود پدر یا مادر، نزد کودک حضور داشته باشند)، یا توجه و یا جبران حرف‌های تند قبل و یا راهی برای او وقت بگذارید. همیشه، زمان‌هایی، به‌طور غیر مشروط، به او محبت و توجه کنید ـ زمانی که او آن را تقاضا نمی‌کند و یا از شما چیزی نمی‌خواهد. سپس به آن لحظه‌های ویژه را نیز اضافه کنید.

لحظه‌های ویژه می‌تواند خواندن یک قصه قشنگ در هنگام بازی کردن دو نفری و یا این که گفتگو در مورد وقایع روز بعد باشد. بگذارید بداند که اطرافیانش او را دوست دارند و برای دیگران ارزش دارد.

برای تغییر رفتار کودک برنامه‌ریزی کنید
اگر می‌خواهید کودک رفتارش را تغییر دهد، باید ابتدا رفتار خودتان را تغییر دهید.

از پیش فکر کنید. هنگامی که جنجال شروع شد هر کجا که هستید برای پاسخگویی به خواستن‌های کودک آماده باشید. در درجله اول، از مکان‌های عمومی که در آنها چنان مضطرب می‌شوید که نمی‌توانید با وجود نق‌نق کودک در مقابل خواسته‌های کودک مقاومت کنید، بپرهیزید. کودک باید بداند که شما جدی هستید. بنابراین، طرح جدید خود را در منزل شروع کنید. سپس قبل از رفتن به مغازه خواروبار فروشی به کودک بگویید که در آنجا تنها اشیاء موجود در فهرست را خریداری خواهید کرد. از او بخواهید که یک یا دو خوراکی دلخواهش را پیشنهاد کند و آنها را به لیست اضافه کنید. سپس در راه خواربار فروشی مشارکت او را تحسین کنید.

به گفته خود عمل کنید. قبل از رفتن به مغازه، قانون را تکرار کنید: بجز موارد موجود در فهرست، خرید دیگری انجام نخواهد شد. اگر کودک تقاضای خوراکی دیگری می‌کند، چند ثانیه مکث کنید تا تقاضا را بررسی کنید و سپس دلیلی ارائه دهید، مثلا: «نه، برای تو خوب نیست.» حرف خود را عوض نکنید. ممکن است روش برخورد با جُرج چهار ساله که دائما تقاضای چیزهای مختلفی می‌کرد، برای شما هم مفید واقع شود.

مادر جرج به او گفت که تنها می‌تواند در فروشگاه یک چیز را برای خودش انتخاب کند، و با هم تصمیم گرفتند که آن یک چیز کتاب باشد. برای به دست آوردن کتاب، جرج می‌بایست هیچ چیز دیگری را درخواست نکند و آرام روی نیمکت مغازه بنشیند. این روش موثر واقع شد.

همیشه تصمیم خود را به‌طور واضح به کودک بگویید که چه چیزهایی را می‌توانید بخرید و چه چیزهایی را نمی‌توانید بخرید. فرض کنید که کودک شما در ساعت هفت و سی دقیقه بعد از ظهر یک شیرینی می‌خواهد. به چشم‌های او نگاه کنید و با لحنی ثابت و دوستانه توضیح دهید که این درخواست منطقی نیست چون الآن شام حاضر می‌شود «ولی می‌تونی بعد از شام یکی بخوری».

تسلیم نشوید. هنگامی که تصمیم خود را گرفتید و به کودک گفتید، به آن پایبند باشید! حتی در صورتی که کودک داد و فریاد می‌کند و یا به این سو و آن سو لگد می‌زند، تسلیم نشوید. مقاومت خود را محک بزنید. به عنوان مثال بیایید در نظر بگیریم که شما در قسمت خروجی سوپرمارکت هستید و کودکتان تاکنون پنجاه چیز مختلف، از شیرینی تا شکلات و آدامس را در خواست کرده است. در حالی که شما در حال پرداخت بهای خرید خود هستید، کودک شروع به جیغ زدن می‌کند که برایم شکلات بخر. صبر کنید و دست و پای خود را گم نکنید. این یک تجربه مهم یادگیری برای هر دو شماست.

از تحسین استفاده کنید. به تدریج با رد فزاینده درخواست‌های کودک و کسب صبر بیشتر در مقاومت در برابر انجام خواسته‌هایش، سعی کنید او را سخاوتمندانه برای تلاش‌هایش در زمینه همکاری تحسین کنید ـ به ویژه برای قبول کردن «نه». گاهی بدون این که کودک درخواستی کرده باشد، چیزی را که کودک معمولا درخواست می‌کند، به او بدهید. با این حال، به این کار عادت نکنید زیرا بدین ترتیب، کودک انتظار آن را پیدا خواهد کرد و شما سر جای اولتان برخواهید گشت.

پیشرفت کودک را یادداشت کنید. بسیاری از والدین، استفاده از جدول را برای ثبت پیشرفت‌های کودک بسیار مفید می‌یابند. رفتار مطلوب را معین کنید و سپس آن را بشمارید. کودک با پذیرفتن جواب نه و یا با اطاعت از فرامین شما نمره‌ای خواهد گرفت. نمره‌ها را با یکدیگر جمع کنید و در بیرون رفتن بعدی برای کودک جایزه‌ای به انتخاب خودش بخرید.

یاد بگیرید که شکست نخورید
برخورد کردن با توفان بداخلاقی و رفتار ضداجتماعی کودک در اماکن عمومی، به تصمیم قطعی شما نیاز دارد. در چنین شرایط ناخوشایندی، هیچ راه حلی بهتر از قاطعیت و پایداری والدین نیست. فرض کنید که در حال صرف شام لذیذی در یک رستوران دوست داشتنی هستید. لِسلی می‌خواهد قبل از خوردن حتی یک قاشق از غذایش، تکه سوم کیکش را بخورد. شما می‌گویید: «نمی‌شود!» و او شروع به نق زدن می‌کند.

یکبار به او تذکر بدهید و در صورت لزوم او را از میز شام دور کنید؛ مثلا او را به داخل ماشین و یا اتاق خلوتی ببرید و تا هنگامی که دست از بدخُلقی‌اش برنداشته و قول همکاری نداده است، او را به سر میز شام برنگردانید. اگر همچنان به رفتار ناپسندش ادامه داد، مجبور خواهید شد او را به منزل برگردانید. این کار را انجام دهید؛ حتی اگر این تصمیم باعث شود که تفریح سایر بچه‌ها متوقف شود. در چنین حالتی به بچه‌ها قول یک برنامه دیگر را بدهید.

چمند روز بعد دوباره بچه‌ها را بیرون ببرید و این بار لِسلی را با همسرتان در منزل تنها بگذارید. دفعه بعد لِسلی را با همسرتان در منزل تنها بگذارید. دفعه بعد لِسلی را نیز مجددا با خودتان ببرید و به او این فرصت را بدهید که نشان دهد می‌تواند همکاری کند.

کودک دائما چیزها را فراموش یا گم می‌کند
این پیشامد که ناهار خوردن را فراموش کنیم و یا چترمان را گم کنیم، امری طبیعی است که بعضی از ما به ان عادت نیز کرده‌ایم. کودکان به ویژه مستعد فراموشی یا گم کردن هستند که گرچه یک رخداد طبیعی است، اما در عین حال، کلافه کننده، وقت‌گیر و گران نیز هست. صدای کودکانه‌ای پای تلفن می‌گوید: «مامان، من کفش‌های ورزشی‌ام رو فراموش کرده‌ام، می‌تونی اونارو به مدرسه بیاری؟» یا این که: «کتاب ریاضی من کجاست؟ یادمه که اونو به خونه آوردم.»

منبع:مرکز مشاوره-مشاور کودک:تجربه کودک را عوض کنید

کودک و نظم و ترتیب: شما نیز ممکن است مانند بسیاری از والدین فکر کنید باید اسم کودک شما را طوفان تورنادو می‌گذاشتند. گاهی به نظر جالب می‌رسد که چطور این موجودات کوچک می‌توانند در چنین زمان کوتاهی تمام چیزهای یک اتاق را به هم بریزند. کودکان دوست دارند چیزها را به هم بریزند و کودکان خردسال‌تر اصلا فکر نمی‌کنند چیزها را به هم ریخته‌اند: آنها هر چقدر چیزهای بیشتری برای بازی کردن دورو برشان باشد، سرگرم‌تر می‌شوند و بیشتر لذت می‌برند.

بعد از مدتی خانه شما شبیه حراجی‌های لباس یا اسباب‌بازی می‌شود و شما همیشه در حال غر زدن سر کودک هستید که چیزهایی را که ریخته است، جمع و جور کند و یا این که خودتان آنها را جمع می‌کنید. در این صورت، شما باز هم یک مسئولیت دیگر را که نباید برعهده می‌گرفتید، برعهده گرفته‌اید و از همه بدتر این که، کودک می‌فهمد کسی هست که پشت سرش چیزهایی را که ریخته است، جمع کند.

هر کس می‌تواند و باید مسئول تمیز کردن ریخت و پاش‌های خودش باشد. به کودک خود اهمیت مراقبت از وسایل و گذاشتن آنها در محل مخصوصشان را یاد دهید. او با پیدا کردن سریع وسایلش و غروری که این مرتب بودن به او می‌دهد، در واقع خودش جایزه‌اش را گرفته است.

گاهی صرفا لازم است که شما به اصطلاح چوب به زمین بکوبید: «این خانه باید این‌طور باشد که همه ما خودمون وسایلمون را جمع کنیم!» به‌طور ایده‌آل این قانون بازد از ابتدا، جزء طبیعی زندگی باشد. اگر چنین نیست، می‌توانید با بکارگیری یک یا چند مورد از راه حل‌های زیر، موقعیت را اصلاح کنید.

از پیش برنامه‌ریزی کنید

مرتب بودن، باعث صرفه‌جویی در وقت و جلوگیری از درگیری می‌شود و به شما اجازه می‌دهد که محیط اطرافتان را کنترل کنید. بنابراین با صرف کمی وقت طوری محیط اطراف کودک را تغییر دهید که نظیف بودن برایش آسان‌تر شود.مشاوره کودکان تهران

برای نگهداری لوازم کودک مکان‌هایی را تعیین کنید. به او بگویید همان‌طور که او خانه‌ای برای زندگی کردن دارد، همه اشیاء و لوازمش هم به خانه احتیاج دارند. محل‌های جداگانه‌ای را برای اسباب بازی‌ها، لوازم ورزشی و لوازم هنری و…. کودک تعیین کنید. جعبه‌های کفش می‌توانند برای نگهداری اشیاء کوچک‌تر به کار روند و می‌توان از جعبه جواهرات برای نگهداری اشیاء با ارزش استفاده کرد. برای اشیاء بزرگ‌تر، تاقچه، کابینت یا کمد مناسب‌تر از جعبه‌های اسباب‌بازی بزرگ هستند که در آنها اسباب بازی‌ها به هم ریخته می‌شوند و می‌شکنند. سطل‌های پلاستیکی آویزان شونده، محل مناسبی برای اسباب بازی‌های با قطعات فراوان هستند. به هر شکل که در مورد این مسائل تصمیم می‌گیرید، هدف شما باید این باشد که هر چیز جای معینی داشته باشد.

محل اشیاء را طوری قرار دهید که در دسترس کودک باشد. اتاق را از چشم کودک نگاه کنید و مطمئن شوید که تاقچه‌ها، کابینت‌ها، جارختی‌ها و طبقه‌های کمد طوری قرار گرفته است که کودک می‌تواند به آسانی به آنها دسترسی پیدا کند.

به محل‌ها برچسب بزنید. محل هر چیز را با برچسب (اتیکت)، حرف چسبان و یا حتی عکس مشخص کنی. به این ترتیب، کودک یکی از فایده‌های حروف الفبا را نیز یاد خواهد گرفت!

به کودک آموزش دهید و او را زیر نظر بگیرید

برای کودکانتان الگوی عملی باشید. بدین معنا که شما خودتان باید مرتب و منظم باشید و بر کار آنها نیز نظارت کنید. کودکانی که هرگز در عمرشان مرتب نبوده‌اند نمی‌توانند در یک چشم به هم زدن همه جا را مرتب کنند. همچنین آنها می‌دانند که چه باید بکنند. تمام کودکان ـ بزرگ و یا کوچک ـ باید بدانند که انتظارات شما دقیقا چه هستند. آیا اتاق فقط باید جلوی چشم شما تمیز باشد و یا این که حتی پشت درهای بسته هم باید اتاق تمیزی داشته باشند؟ به خاطر بسپارید که کودک به تدریج یاد می‌گیرد که شما چه می‌خواهید و بنابراین شما باید در انتظاراتتان واقع‌بین باشید.

آماده باشید که گاهی به کودک کمک کنید. حتی مرتب‌ترین کودکان نیز برای جمع کردن اسباب بازی‌هایی که دارای قطعات متعدد هستند، نیاز به کمک دارند تا قطعات گم نشوند. روش زیر را که ما از مادر یک کودک دو ساله یاد گرفته‌ایم، امتحان کنید: از کودک خواسته شد که به بهترین وجه اسباب بازی‌هایش را جمع کند و سپس مادرش برگشت تا با هم قطعات اسباب‌بازی را سوار کنند. به تدریج که کودک مهارت پیدا کرد، توانست قطعات بیشتری از اسباب‌بازی را سوار کند و نهایتا توانست خودش این کار را با احساس غرور خاصی به تنهایی انجام دهد.

در کودک عادت ایجاد کنید. کودک خود را تشویق کنید که وسایلش را بلافاصله بعد از بازی، جمع کند. در مورد کودکان نوپا چنین کنید: یکی شما بردارید، یکی کودک بردارد و بخوانید: «ما چیزامونو این جوری جمع می‌کنیم، ما چیزامونو این جوری جمع می‌کنیم….» هنگامی که جمع کردن و برداشتن از روی زمین را یاد گرفت، هدف بعدی این است که به او یاد دهید آنها را کجا بگذارد. اگر این آموزش را از ابتدای زندگی کودک آغاز کنید، او به این نتیجه خواهد رسید که این کار جزء طبیعی بازی کردن یا کار کردن است.

منبع:مرکز مشاوره-مشاوره کودکان تلفنی :کودک و نظم و ترتیب