یکی از مهم ترین و موثرترین عوامل خانوادگی که سبب می شود برخی از کودکان لجبازی و نافرمانی کنند، فقدان مهارت های ارتباطی موثر والدین است. در حالی که انتخاب یک شیوه ی صحیح و مناسب ارتباطی می تواند از شدت لجبازی و مخالفت جویی در هر کودکی بکاهد و سطح همکاری و پذیرش او را بالاتر ببرد، استفاده از یک روش ارتباطی غیر منطقی، نتیجه ای عکس دارد و می تواند حتی به روابط عاطفی بین والدین وفرزندان آسیب برساند وباعث بروز دردسر برای هر دو طرف شود .

یک ارتباط موثر، تنها وسیله انتقال اطلاعات بین والدین وفرزندان است. تنها راه نشان دادن احساسات به یکدیگر است. بهترین راه تصحیح سوءتفاهم هاست. پیش شرط هر نوع آموزش موثر ودر نتیجه لازمه ی رشد اجتماعی فرزندان است.یک ارتباط ناموثر باعث ایجاد سوءتفاهم می شود. منجر به نارضایتی، احساس تنهایی وتعارض در بین والدین وفرزندان می شود. در طول زمان اعتماد به نفس فرزندان وحتی والدین را مختل می کند واحساس درماندگی ودر نتیجه آسیب های روانی واجتماعی ایجاد می نماید. توانایی والدین وفرزندان را برای مقابله با مشکلات زندگی کاهش می دهد.

لجبازی فرزندان و مهارت های ارتباطی والدین

هنگام برقراری ارتباط با فرزندانشان پیام هایی را به آن‌ها می دهند که موانع برقراری ارتباط موثر است و راه را برای تغییر رفتار در جهت صحیح می بندد. این پیامها عبارتند از:

1- انکار احساسات فرزند
به طور نمونه فرزند:”من از مادر بزرگ بدم می آید.” والد: “چه حرف بیخودی می زنی.” فرزند:” گفتم که ازش خوشم نمی آید، همش می خواد نصیحت کنه.” والد:” اون تو رو دوست داره، خیلی بی انصافی.” فرزند:” ولی من ازش خوشم نمی آد.” والد:” دفعه آخرت باشه که پشت مادر بزرگت حرف می زنی، دیگه نمی خوام چیزی بشنوم.”

  منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-لجبازی فرزندان و مهارت های ارتباطی والدین