والدین همیشه برای فرزندان خود دغدغه دارند و می‌توان دوست‌یابی را هم یکی از این دغدغه‌ها به حساب آورد، والدین نگران دوستانی هستند که فرزند خود انتخاب می‌کند، و اگر حس کنند که این دوستی به نفع فرزند آنها نمی‌باشد به هر طریقی که شده این رابطه را می‌خواهند حذف کنند و مانع آن شوند، البته این نگرانی منطقی می‌باشد. دوستان می‌تواند بیشتر تاثیر را بر روی رفتار و سرنوشت افراد داشته باشد. والدین باید متوجه این مسئله باشند که سلامت روانی کودکان تاثیر بر روی دوستی مناسب او دارد.

تحقیقات نشان داده است که داشتن دوست در گروه سنی فرزندشان باعث ارتقای سلامت روحی و روانی او می‌شود و او توانایی این را پیدا می‌کند تا از موقعیت‌های دشوار زندگی راحت‌‌تر عبور کند. زمانی وجود پیش می‌آیید که آدمی نیاز به یک حمایت کننده‌ای غیر از خانواده نیاز دارد و یک دوست خوب می‌تواند این نیاز را برطرف نماید. بنابر این والدین نباید حساس نسبت به دوست‌یابی دوستان خود باشند و با این رفتار مانع دوستابی آنها شوند، و البته والدین باید مراقب باشند که فرزندان آنها دوست‌های مناسب انتخاب کنند و فرزند آنها به واسطه همین دوستان دچار برخی مشکلات نشوند.

برخی کودکان در امر دوست‌یابی دچار مشکل می‌شوند و یا نمی‌توانند با دیگر همسالان خود ارتباط برخورد کنند و از پیدا کردن دوست مناسب عاجزند و در این راه دچار ناامیدی می‌شوند، و شنیدن این جمله از زبان فرزند که «کسی منو دوست ندارد و با من کسی دوست نمیشه» برای والدین ناراحت‌کننده است ولی باید آنها فراموش نکنند که در این امر مهم نبایست مستقیم وارد عمل شوند و خود دوست برای او انتخاب کنند بلکه باید به او آموزش دهند که برای خودش یک دوست مناسب پیدا کند و کودک خود را از افسردگی و آزرده‌خاطری که دارد بیرون بیاورند. زیرا یک چنین حس که در طولانی مدت ادامه پیدا کند باعث افسردگی و رنج‌خاطر کودک می‌شود.

همانطور که می‌دانیم یک کودک که به دنیا می‌آیید ذهنیت بکر و سفیدی دارد و این اطرافیان هستند در او تاثیر می‌گذارند و ذهنیت او را بذرپاشی می‌کنند، بنابراین والدین باید متوجه باشند که این ذهنیت سفید او را با هر نوع رفتاری مسموم نکنند و او را آزرده‌ خاطر نکنند و او را در جهت مثبت هدایت نمایند.

کودکان دارای روحیات متفاوت هستند و انعطاف‌پذیری آنها کاملا متفاوت می‌باشد، برخی از کودکان در برقرار ارتباط با دیگران خیلی راحت و زود انس می‌گیرند و برخی از آنها هیچ علاقه به ارتباط داشتن با اطرافیان خود ندارد و دائما به مادر خود متصل هستند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چگونه دوست‌یابی را به فرزندان آموزش دهیم؟